самаахво́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаахво́тнік самаахво́тнікі
Р. самаахво́тніка самаахво́тнікаў
Д. самаахво́тніку самаахво́тнікам
В. самаахво́тніка самаахво́тнікаў
Т. самаахво́тнікам самаахво́тнікамі
М. самаахво́тніку самаахво́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)