Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

канцовамарэнны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канцовамарэнны канцовамарэнная канцовамарэннае канцовамарэнныя
Р. канцовамарэннага канцовамарэннай
канцовамарэннае		 канцовамарэннага канцовамарэнных
Д. канцовамарэннаму канцовамарэннай канцовамарэннаму канцовамарэнным
В. канцовамарэнны
канцовамарэннага		 канцовамарэнную канцовамарэннае канцовамарэнныя
Т. канцовамарэнным канцовамарэннай
канцовамарэннаю		 канцовамарэнным канцовамарэннымі
М. канцовамарэнным канцовамарэннай канцовамарэнным канцовамарэнных

канцо́ва-марэ́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канцо́ва-марэ́нны канцо́ва-марэ́нная канцо́ва-марэ́ннае канцо́ва-марэ́нныя
Р. канцо́ва-марэ́ннага канцо́ва-марэ́ннай
канцо́ва-марэ́ннае		 канцо́ва-марэ́ннага канцо́ва-марэ́нных
Д. канцо́ва-марэ́ннаму канцо́ва-марэ́ннай канцо́ва-марэ́ннаму канцо́ва-марэ́нным
В. канцо́ва-марэ́нны (неадуш.)
канцо́ва-марэ́ннага (адуш.)		 канцо́ва-марэ́нную канцо́ва-марэ́ннае канцо́ва-марэ́нныя (неадуш.)
канцо́ва-марэ́нных (адуш.)
Т. канцо́ва-марэ́нным канцо́ва-марэ́ннай
канцо́ва-марэ́ннаю		 канцо́ва-марэ́нным канцо́ва-марэ́ннымі
М. канцо́ва-марэ́нным канцо́ва-марэ́ннай канцо́ва-марэ́нным канцо́ва-марэ́нных

Крыніцы: piskunou2012.

канцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канцо́вы канцо́вая канцо́вае канцо́выя
Р. канцо́вага канцо́вай
канцо́вае		 канцо́вага канцо́вых
Д. канцо́ваму канцо́вай канцо́ваму канцо́вым
В. канцо́вы (неадуш.)
канцо́вага (адуш.)		 канцо́вую канцо́вае канцо́выя (неадуш.)
канцо́вых (адуш.)
Т. канцо́вым канцо́вай
канцо́ваю		 канцо́вым канцо́вымі
М. канцо́вым канцо́вай канцо́вым канцо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

канцо́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канцо́на канцо́ны
Р. канцо́ны канцо́н
Д. канцо́не канцо́нам
В. канцо́ну канцо́ны
Т. канцо́най
канцо́наю		 канцо́намі
М. канцо́не канцо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

канцо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канцо́ўка канцо́ўкі
Р. канцо́ўкі канцо́вак
Д. канцо́ўцы канцо́ўкам
В. канцо́ўку канцо́ўкі
Т. канцо́ўкай
канцо́ўкаю		 канцо́ўкамі
М. канцо́ўцы канцо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канцо́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. канцо́ўнасць
Р. канцо́ўнасці
Д. канцо́ўнасці
В. канцо́ўнасць
Т. канцо́ўнасцю
М. канцо́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

канцо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канцо́ўны канцо́ўная канцо́ўнае канцо́ўныя
Р. канцо́ўнага канцо́ўнай
канцо́ўнае		 канцо́ўнага канцо́ўных
Д. канцо́ўнаму канцо́ўнай канцо́ўнаму канцо́ўным
В. канцо́ўны (неадуш.)
канцо́ўнага (адуш.)		 канцо́ўную канцо́ўнае канцо́ўныя (неадуш.)
канцо́ўных (адуш.)
Т. канцо́ўным канцо́ўнай
канцо́ўнаю		 канцо́ўным канцо́ўнымі
М. канцо́ўным канцо́ўнай канцо́ўным канцо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

канцтава́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канцтава́рны канцтава́рная канцтава́рнае канцтава́рныя
Р. канцтава́рнага канцтава́рнай
канцтава́рнае		 канцтава́рнага канцтава́рных
Д. канцтава́рнаму канцтава́рнай канцтава́рнаму канцтава́рным
В. канцтава́рны (неадуш.)
канцтава́рнага (адуш.)		 канцтава́рную канцтава́рнае канцтава́рныя (неадуш.)
канцтава́рных (адуш.)
Т. канцтава́рным канцтава́рнай
канцтава́рнаю		 канцтава́рным канцтава́рнымі
М. канцтава́рным канцтава́рнай канцтава́рным канцтава́рных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

канцтава́ры

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. канцтава́ры
Р. канцтава́раў
Д. канцтава́рам
В. канцтава́ры
Т. канцтава́рамі
М. канцтава́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Канцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Канцы́
Р. Канцо́ў
Д. Канца́м
В. Канцы́
Т. Канца́мі
М. Канца́х