адду́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адду́кцыя |
| Р. |
адду́кцыі |
| Д. |
адду́кцыі |
| В. |
адду́кцыю |
| Т. |
адду́кцыяй адду́кцыяю |
| М. |
адду́кцыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
адду́маны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адду́маны |
адду́маная |
адду́манае |
адду́маныя |
| Р. |
адду́манага |
адду́манай адду́манае |
адду́манага |
адду́маных |
| Д. |
адду́манаму |
адду́манай |
адду́манаму |
адду́маным |
| В. |
адду́маны (неадуш.) адду́манага (адуш.) |
адду́маную |
адду́манае |
адду́маныя (неадуш.) адду́маных (адуш.) |
| Т. |
адду́маным |
адду́манай адду́манаю |
адду́маным |
адду́манымі |
| М. |
адду́маным |
адду́манай |
адду́маным |
адду́маных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адду́маць
‘скончыць думаць (я сваё аддумаў); перадумаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адду́маю |
адду́маем |
| 2-я ас. |
адду́маеш |
адду́маеце |
| 3-я ас. |
адду́мае |
адду́маюць |
| Прошлы час |
| м. |
адду́маў |
адду́малі |
| ж. |
адду́мала |
| н. |
адду́мала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адду́май |
адду́майце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адду́маўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аддуры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аддуру́ся |
адду́рымся |
| 2-я ас. |
адду́рышся |
адду́рыцеся |
| 3-я ас. |
адду́рыцца |
адду́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
аддуры́ўся |
аддуры́ліся |
| ж. |
аддуры́лася |
| н. |
аддуры́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аддуры́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
адду́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адду́ты |
адду́тая |
адду́тае |
адду́тыя |
| Р. |
адду́тага |
адду́тай адду́тае |
адду́тага |
адду́тых |
| Д. |
адду́таму |
адду́тай |
адду́таму |
адду́тым |
| В. |
адду́ты (неадуш.) адду́тага (адуш.) |
адду́тую |
адду́тае |
адду́тыя (неадуш.) адду́тых (адуш.) |
| Т. |
адду́тым |
адду́тай адду́таю |
адду́тым |
адду́тымі |
| М. |
адду́тым |
адду́тай |
адду́тым |
адду́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
адду́ха
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адду́ха |
| Р. |
адду́хі |
| Д. |
адду́се |
| В. |
адду́ху |
| Т. |
адду́хай адду́хаю |
| М. |
адду́се |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адду́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адду́шнік |
адду́шнікі |
| Р. |
адду́шніка |
адду́шнікаў |
| Д. |
адду́шніку |
адду́шнікам |
| В. |
адду́шнік |
адду́шнікі |
| Т. |
адду́шнікам |
адду́шнікамі |
| М. |
адду́шніку |
адду́шніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
адду́шына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адду́шына |
адду́шыны |
| Р. |
адду́шыны |
адду́шын |
| Д. |
адду́шыне |
адду́шынам |
| В. |
адду́шыну |
адду́шыны |
| Т. |
адду́шынай адду́шынаю |
адду́шынамі |
| М. |
адду́шыне |
адду́шынах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адды́баць
‘прамінуць пэўную адлегласць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адды́баю |
адды́баем |
| 2-я ас. |
адды́баеш |
адды́баеце |
| 3-я ас. |
адды́бае |
адды́баюць |
| Прошлы час |
| м. |
адды́баў |
адды́балі |
| ж. |
адды́бала |
| н. |
адды́бала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адды́бай |
адды́байце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адды́баўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.