калары́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
калары́тны |
калары́тная |
калары́тнае |
калары́тныя |
| Р. |
калары́тнага |
калары́тнай калары́тнае |
калары́тнага |
калары́тных |
| Д. |
калары́тнаму |
калары́тнай |
калары́тнаму |
калары́тным |
| В. |
калары́тны (неадуш.) калары́тнага (адуш.) |
калары́тную |
калары́тнае |
калары́тныя (неадуш.) калары́тных (адуш.) |
| Т. |
калары́тным |
калары́тнай калары́тнаю |
калары́тным |
калары́тнымі |
| М. |
калары́тным |
калары́тнай |
калары́тным |
калары́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
калары́фер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калары́фер |
калары́феры |
| Р. |
калары́фера |
калары́фераў |
| Д. |
калары́феру |
калары́ферам |
| В. |
калары́фер |
калары́феры |
| Т. |
калары́ферам |
калары́ферамі |
| М. |
калары́феры |
калары́ферах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
калары́ферны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
калары́ферны |
калары́ферная |
калары́фернае |
калары́ферныя |
| Р. |
калары́фернага |
калары́фернай калары́фернае |
калары́фернага |
калары́ферных |
| Д. |
калары́фернаму |
калары́фернай |
калары́фернаму |
калары́ферным |
| В. |
калары́ферны (неадуш.) калары́фернага (адуш.) |
калары́ферную |
калары́фернае |
калары́ферныя (неадуш.) калары́ферных (адуш.) |
| Т. |
калары́ферным |
калары́фернай калары́фернаю |
калары́ферным |
калары́фернымі |
| М. |
калары́ферным |
калары́фернай |
калары́ферным |
калары́ферных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каласава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
каласава́нне |
| Р. |
каласава́ння |
| Д. |
каласава́нню |
| В. |
каласава́нне |
| Т. |
каласава́ннем |
| М. |
каласава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
каласава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
каласу́ецца |
каласу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
каласава́ўся |
каласава́ліся |
| ж. |
каласава́лася |
| н. |
каласава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
каласу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каласава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
каласу́ю |
каласу́ем |
| 2-я ас. |
каласу́еш |
каласу́еце |
| 3-я ас. |
каласу́е |
каласу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
каласава́ў |
каласава́лі |
| ж. |
каласава́ла |
| н. |
каласава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
каласу́й |
каласу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
каласу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
каласаві́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каласаві́к |
каласавікі́ |
| Р. |
каласавіка́ |
каласавіко́ў |
| Д. |
каласавіку́ |
каласавіка́м |
| В. |
каласаві́к |
каласавікі́ |
| Т. |
каласавіко́м |
каласавіка́мі |
| М. |
каласавіку́ |
каласавіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каласавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каласавы́ |
каласава́я |
каласаво́е |
каласавы́я |
| Р. |
каласаво́га |
каласаво́й каласаво́е |
каласаво́га |
каласавы́х |
| Д. |
каласаво́му |
каласаво́й |
каласаво́му |
каласавы́м |
| В. |
каласавы́ (неадуш.) каласаво́га (адуш.) |
каласаву́ю |
каласаво́е |
каласавы́я (неадуш.) каласавы́х (адуш.) |
| Т. |
каласавы́м |
каласаво́й каласаво́ю |
каласавы́м |
каласавы́мі |
| М. |
каласавы́м |
каласаво́й |
каласавы́м |
каласавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.