канфу́зна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
канфу́зна | - | - |
Крыніцы:
канфу́зна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
канфу́зна | - | - |
Крыніцы:
канфу́знасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
канфу́знасць | |
канфу́знасці | |
канфу́знасці | |
канфу́знасць | |
канфу́знасцю | |
канфу́знасці |
Крыніцы:
канфу́зны
прыметнік, якасны
канфу́зны | канфу́зная | канфу́знае | канфу́зныя | |
канфу́знага | канфу́знай канфу́знае |
канфу́знага | канфу́зных | |
канфу́знаму | канфу́знай | канфу́знаму | канфу́зным | |
канфу́зны ( канфу́знага ( |
канфу́зную | канфу́знае | канфу́зныя ( канфу́зных ( |
|
канфу́зным | канфу́знай канфу́знаю |
канфу́зным | канфу́знымі | |
канфу́зным | канфу́знай | канфу́зным | канфу́зных |
Крыніцы:
канфуцыя́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
канфуцыя́нец | канфуцыя́нцы | |
канфуцыя́нца | канфуцыя́нцаў | |
канфуцыя́нцу | канфуцыя́нцам | |
канфуцыя́нца | канфуцыя́нцаў | |
канфуцыя́нцам | канфуцыя́нцамі | |
канфуцыя́нцу | канфуцыя́нцах |
Крыніцы:
канфуцыя́нскі
прыметнік, адносны
канфуцыя́нскі | канфуцыя́нская | канфуцыя́нскае | канфуцыя́нскія | |
канфуцыя́нскага | канфуцыя́нскай канфуцыя́нскае |
канфуцыя́нскага | канфуцыя́нскіх | |
канфуцыя́нскаму | канфуцыя́нскай | канфуцыя́нскаму | канфуцыя́нскім | |
канфуцыя́нскі ( канфуцыя́нскага ( |
канфуцыя́нскую | канфуцыя́нскае | канфуцыя́нскія ( канфуцыя́нскіх ( |
|
канфуцыя́нскім | канфуцыя́нскай канфуцыя́нскаю |
канфуцыя́нскім | канфуцыя́нскімі | |
канфуцыя́нскім | канфуцыя́нскай | канфуцыя́нскім | канфуцыя́нскіх |
Крыніцы:
канфуцыя́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
канфуцыя́нства | |
канфуцыя́нства | |
канфуцыя́нству | |
канфуцыя́нства | |
канфуцыя́нствам | |
канфуцыя́нстве |
Крыніцы:
канхо́іда
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
канхо́іда | канхо́іды | |
канхо́іды | канхо́ід | |
канхо́ідзе | канхо́ідам | |
канхо́іду | канхо́іды | |
канхо́ідай канхо́ідаю |
канхо́ідамі | |
канхо́ідзе | канхо́ідах |
Крыніцы:
канцаві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
канцаві́на | канцаві́ны | |
канцаві́ны | канцаві́н | |
канцаві́не | канцаві́нам | |
канцаві́ну | канцаві́ны | |
канцаві́най канцаві́наю |
канцаві́намі | |
канцаві́не | канцаві́нах |
Крыніцы:
канцаво́сны
прыметнік, адносны
канцаво́сны | канцаво́сная | канцаво́снае | канцаво́сныя | |
канцаво́снага | канцаво́снай канцаво́снае |
канцаво́снага | канцаво́сных | |
канцаво́снаму | канцаво́снай | канцаво́снаму | канцаво́сным | |
канцаво́сны ( канцаво́снага ( |
канцаво́сную | канцаво́снае | канцаво́сныя ( канцаво́сных ( |
|
канцаво́сным | канцаво́снай канцаво́снаю |
канцаво́сным | канцаво́снымі | |
канцаво́сным | канцаво́снай | канцаво́сным | канцаво́сных |
Крыніцы:
канцаво́ссе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
канцаво́ссе | канцаво́ссі | |
канцаво́сся | канцаво́ссяў | |
канцаво́ссю | канцаво́ссям | |
канцаво́ссе | канцаво́ссі | |
канцаво́ссем | канцаво́ссямі | |
канцаво́ссі | канцаво́ссях |
Крыніцы: