Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

канфу́зна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
канфу́зна - -

Крыніцы: piskunou2012.

канфу́знасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. канфу́знасць
Р. канфу́знасці
Д. канфу́знасці
В. канфу́знасць
Т. канфу́знасцю
М. канфу́знасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

канфу́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канфу́зны канфу́зная канфу́знае канфу́зныя
Р. канфу́знага канфу́знай
канфу́знае
канфу́знага канфу́зных
Д. канфу́знаму канфу́знай канфу́знаму канфу́зным
В. канфу́зны (неадуш.)
канфу́знага (адуш.)
канфу́зную канфу́знае канфу́зныя (неадуш.)
канфу́зных (адуш.)
Т. канфу́зным канфу́знай
канфу́знаю
канфу́зным канфу́знымі
М. канфу́зным канфу́знай канфу́зным канфу́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канфуцыя́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канфуцыя́нец канфуцыя́нцы
Р. канфуцыя́нца канфуцыя́нцаў
Д. канфуцыя́нцу канфуцыя́нцам
В. канфуцыя́нца канфуцыя́нцаў
Т. канфуцыя́нцам канфуцыя́нцамі
М. канфуцыя́нцу канфуцыя́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

канфуцыя́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канфуцыя́нскі канфуцыя́нская канфуцыя́нскае канфуцыя́нскія
Р. канфуцыя́нскага канфуцыя́нскай
канфуцыя́нскае
канфуцыя́нскага канфуцыя́нскіх
Д. канфуцыя́нскаму канфуцыя́нскай канфуцыя́нскаму канфуцыя́нскім
В. канфуцыя́нскі (неадуш.)
канфуцыя́нскага (адуш.)
канфуцыя́нскую канфуцыя́нскае канфуцыя́нскія (неадуш.)
канфуцыя́нскіх (адуш.)
Т. канфуцыя́нскім канфуцыя́нскай
канфуцыя́нскаю
канфуцыя́нскім канфуцыя́нскімі
М. канфуцыя́нскім канфуцыя́нскай канфуцыя́нскім канфуцыя́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

канфуцыя́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. канфуцыя́нства
Р. канфуцыя́нства
Д. канфуцыя́нству
В. канфуцыя́нства
Т. канфуцыя́нствам
М. канфуцыя́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

канхо́іда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канхо́іда канхо́іды
Р. канхо́іды канхо́ід
Д. канхо́ідзе канхо́ідам
В. канхо́іду канхо́іды
Т. канхо́ідай
канхо́ідаю
канхо́ідамі
М. канхо́ідзе канхо́ідах

Крыніцы: piskunou2012.

канцаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канцаві́на канцаві́ны
Р. канцаві́ны канцаві́н
Д. канцаві́не канцаві́нам
В. канцаві́ну канцаві́ны
Т. канцаві́най
канцаві́наю
канцаві́намі
М. канцаві́не канцаві́нах

Крыніцы: piskunou2012.

канцаво́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канцаво́сны канцаво́сная канцаво́снае канцаво́сныя
Р. канцаво́снага канцаво́снай
канцаво́снае
канцаво́снага канцаво́сных
Д. канцаво́снаму канцаво́снай канцаво́снаму канцаво́сным
В. канцаво́сны (неадуш.)
канцаво́снага (адуш.)
канцаво́сную канцаво́снае канцаво́сныя (неадуш.)
канцаво́сных (адуш.)
Т. канцаво́сным канцаво́снай
канцаво́снаю
канцаво́сным канцаво́снымі
М. канцаво́сным канцаво́снай канцаво́сным канцаво́сных

Крыніцы: piskunou2012.

канцаво́ссе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канцаво́ссе канцаво́ссі
Р. канцаво́сся канцаво́ссяў
Д. канцаво́ссю канцаво́ссям
В. канцаво́ссе канцаво́ссі
Т. канцаво́ссем канцаво́ссямі
М. канцаво́ссі канцаво́ссях

Крыніцы: piskunou2012.