Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

шумаце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Шумацё́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

шуме́рскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шуме́рскі	шуме́рская	шуме́рскае	шуме́рскія
Р.	шуме́рскага	шуме́рскай шуме́рскае	шуме́рскага	шуме́рскіх
Д.	шуме́рскаму	шуме́рскай	шуме́рскаму	шуме́рскім
В.	шуме́рскі (неадуш.) шуме́рскага (адуш.)	шуме́рскую	шуме́рскае	шуме́рскія (неадуш.) шуме́рскіх (адуш.)
Т.	шуме́рскім	шуме́рскай шуме́рскаю	шуме́рскім	шуме́рскімі
М.	шуме́рскім	шуме́рскай	шуме́рскім	шуме́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.

шуме́ры

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

шуме́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

шуме́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Шумі́ліна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

шумі́лінскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шумі́лінскі	шумі́лінская	шумі́лінскае	шумі́лінскія
Р.	шумі́лінскага	шумі́лінскай шумі́лінскае	шумі́лінскага	шумі́лінскіх
Д.	шумі́лінскаму	шумі́лінскай	шумі́лінскаму	шумі́лінскім
В.	шумі́лінскі (неадуш.) шумі́лінскага (адуш.)	шумі́лінскую	шумі́лінскае	шумі́лінскія (неадуш.) шумі́лінскіх (адуш.)
Т.	шумі́лінскім	шумі́лінскай шумі́лінскаю	шумі́лінскім	шумі́лінскімі
М.	шумі́лінскім	шумі́лінскай	шумі́лінскім	шумі́лінскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

шумі́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Шу́міна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum