шуме́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шуме́тнік | шуме́тнікі | |
| шуме́тніка | шуме́тнікаў | |
| шуме́тніку | шуме́тнікам | |
| шуме́тнік | шуме́тнікі | |
| шуме́тнікам | шуме́тнікамі | |
| шуме́тніку | шуме́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)