уразумле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уразумле́нне |
уразумле́нні |
Р. |
уразумле́ння |
уразумле́нняў |
Д. |
уразумле́нню |
уразумле́нням |
В. |
уразумле́нне |
уразумле́нні |
Т. |
уразумле́ннем |
уразумле́ннямі |
М. |
уразумле́нні |
уразумле́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
уразумне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уразумне́ю |
уразумне́ем |
2-я ас. |
уразумне́еш |
уразумне́еце |
3-я ас. |
уразумне́е |
уразумне́юць |
Прошлы час |
м. |
уразумне́ў |
уразумне́лі |
ж. |
уразумне́ла |
н. |
уразумне́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уразумне́й |
уразумне́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уразумне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уразумява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
уразумява́ецца |
уразумява́юцца |
Прошлы час |
м. |
уразумява́ўся |
уразумява́ліся |
ж. |
уразумява́лася |
н. |
уразумява́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уразумява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уразумява́ю |
уразумява́ем |
2-я ас. |
уразумява́еш |
уразумява́еце |
3-я ас. |
уразумява́е |
уразумява́юць |
Прошлы час |
м. |
уразумява́ў |
уразумява́лі |
ж. |
уразумява́ла |
н. |
уразумява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уразумява́й |
уразумява́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уразумява́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ураінфе́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ураінфе́кцыя |
ураінфе́кцыі |
Р. |
ураінфе́кцыі |
ураінфе́кцый |
Д. |
ураінфе́кцыі |
ураінфе́кцыям |
В. |
ураінфе́кцыю |
ураінфе́кцыі |
Т. |
ураінфе́кцыяй ураінфе́кцыяю |
ураінфе́кцыямі |
М. |
ураінфе́кцыі |
ураінфе́кцыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
ура́іць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ура́ю |
ура́ім |
2-я ас. |
ура́іш |
ура́іце |
3-я ас. |
ура́іць |
ура́яць |
Прошлы час |
м. |
ура́іў |
ура́ілі |
ж. |
ура́іла |
н. |
ура́іла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ура́й |
ура́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ура́іўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
урака́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
урака́ю |
урака́ем |
2-я ас. |
урака́еш |
урака́еце |
3-я ас. |
урака́е |
урака́юць |
Прошлы час |
м. |
урака́ў |
урака́лі |
ж. |
урака́ла |
н. |
урака́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
урака́й |
урака́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
урака́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уракну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уракну́ты |
уракну́тая |
уракну́тае |
уракну́тыя |
Р. |
уракну́тага |
уракну́тай уракну́тае |
уракну́тага |
уракну́тых |
Д. |
уракну́таму |
уракну́тай |
уракну́таму |
уракну́тым |
В. |
уракну́ты (неадуш.) уракну́тага (адуш.) |
уракну́тую |
уракну́тае |
уракну́тыя (неадуш.) уракну́тых (адуш.) |
Т. |
уракну́тым |
уракну́тай уракну́таю |
уракну́тым |
уракну́тымі |
М. |
уракну́тым |
уракну́тай |
уракну́тым |
уракну́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.