уніфармава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уніфармава́ны |
уніфармава́ная |
уніфармава́нае |
уніфармава́ныя |
| Р. |
уніфармава́нага |
уніфармава́най
уніфармава́нае |
уніфармава́нага |
уніфармава́ных |
| Д. |
уніфармава́наму |
уніфармава́най |
уніфармава́наму |
уніфармава́ным |
| В. |
уніфармава́ны (неадуш.)
уніфармава́нага (адуш.) |
уніфармава́ную |
уніфармава́нае |
уніфармава́ныя (неадуш.)
уніфармава́ных (адуш.) |
| Т. |
уніфармава́ным |
уніфармава́най
уніфармава́наю |
уніфармава́ным |
уніфармава́нымі |
| М. |
уніфармава́ным |
уніфармава́най |
уніфармава́ным |
уніфармава́ных |
Кароткая форма: уніфармава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
уніфармава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уніфармава́ны |
уніфармава́ная |
уніфармава́нае |
уніфармава́ныя |
| Р. |
уніфармава́нага |
уніфармава́най
уніфармава́нае |
уніфармава́нага |
уніфармава́ных |
| Д. |
уніфармава́наму |
уніфармава́най |
уніфармава́наму |
уніфармава́ным |
| В. |
уніфармава́ны (неадуш.)
уніфармава́нага (адуш.) |
уніфармава́ную |
уніфармава́нае |
уніфармава́ныя (неадуш.)
уніфармава́ных (адуш.) |
| Т. |
уніфармава́ным |
уніфармава́най
уніфармава́наю |
уніфармава́ным |
уніфармава́нымі |
| М. |
уніфармава́ным |
уніфармава́най |
уніфармава́ным |
уніфармава́ных |
Кароткая форма: уніфармава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
уніфарміза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уніфарміза́цыя |
| Р. |
уніфарміза́цыі |
| Д. |
уніфарміза́цыі |
| В. |
уніфарміза́цыю |
| Т. |
уніфарміза́цыяй
уніфарміза́цыяю |
| М. |
уніфарміза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
уніфармі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уніфармі́зм |
| Р. |
уніфармі́зму |
| Д. |
уніфармі́зму |
| В. |
уніфармі́зм |
| Т. |
уніфармі́змам |
| М. |
уніфармі́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
уніфармі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уніфармі́ст |
уніфармі́сты |
| Р. |
уніфармі́ста |
уніфармі́стаў |
| Д. |
уніфармі́сту |
уніфармі́стам |
| В. |
уніфармі́ста |
уніфармі́стаў |
| Т. |
уніфармі́стам |
уніфармі́стамі |
| М. |
уніфармі́сце |
уніфармі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уніфікава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уніфікава́насць |
| Р. |
уніфікава́насці |
| Д. |
уніфікава́насці |
| В. |
уніфікава́насць |
| Т. |
уніфікава́насцю |
| М. |
уніфікава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
уніфікава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уніфікава́ны |
уніфікава́ная |
уніфікава́нае |
уніфікава́ныя |
| Р. |
уніфікава́нага |
уніфікава́най
уніфікава́нае |
уніфікава́нага |
уніфікава́ных |
| Д. |
уніфікава́наму |
уніфікава́най |
уніфікава́наму |
уніфікава́ным |
| В. |
уніфікава́ны (неадуш.)
уніфікава́нага (адуш.) |
уніфікава́ную |
уніфікава́нае |
уніфікава́ныя (неадуш.)
уніфікава́ных (адуш.) |
| Т. |
уніфікава́ным |
уніфікава́най
уніфікава́наю |
уніфікава́ным |
уніфікава́нымі |
| М. |
уніфікава́ным |
уніфікава́най |
уніфікава́ным |
уніфікава́ных |
Кароткая форма: уніфікава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уніфікава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уніфікава́ны |
уніфікава́ная |
уніфікава́нае |
уніфікава́ныя |
| Р. |
уніфікава́нага |
уніфікава́най
уніфікава́нае |
уніфікава́нага |
уніфікава́ных |
| Д. |
уніфікава́наму |
уніфікава́най |
уніфікава́наму |
уніфікава́ным |
| В. |
уніфікава́ны (неадуш.)
уніфікава́нага (адуш.) |
уніфікава́ную |
уніфікава́нае |
уніфікава́ныя (неадуш.)
уніфікава́ных (адуш.) |
| Т. |
уніфікава́ным |
уніфікава́най
уніфікава́наю |
уніфікава́ным |
уніфікава́нымі |
| М. |
уніфікава́ным |
уніфікава́най |
уніфікава́ным |
уніфікава́ных |
Кароткая форма: уніфікава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.