Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

укаржане́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укаржане́ю укаржане́ем
2-я ас. укаржане́еш укаржане́еце
3-я ас. укаржане́е укаржане́юць
Прошлы час
м. укаржане́ў укаржане́лі
ж. укаржане́ла
н. укаржане́ла
Загадны лад
2-я ас. укаржане́й укаржане́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час укаржане́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

укаржэ́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. укаржэ́ласць
Р. укаржэ́ласці
Д. укаржэ́ласці
В. укаржэ́ласць
Т. укаржэ́ласцю
М. укаржэ́ласці

Крыніцы: piskunou2012.

укаржэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укаржэ́лы укаржэ́лая укаржэ́лае укаржэ́лыя
Р. укаржэ́лага укаржэ́лай
укаржэ́лае
укаржэ́лага укаржэ́лых
Д. укаржэ́ламу укаржэ́лай укаржэ́ламу укаржэ́лым
В. укаржэ́лы (неадуш.)
укаржэ́лага (адуш.)
укаржэ́лую укаржэ́лае укаржэ́лыя (неадуш.)
укаржэ́лых (адуш.)
Т. укаржэ́лым укаржэ́лай
укаржэ́лаю
укаржэ́лым укаржэ́лымі
М. укаржэ́лым укаржэ́лай укаржэ́лым укаржэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

укармі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уко́рміцца уко́рмяцца
Прошлы час
м. укармі́ўся укармі́ліся
ж. укармі́лася
н. укармі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укармі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укармлю́ уко́рмім
2-я ас. уко́рміш уко́рміце
3-я ас. уко́рміць уко́рмяць
Прошлы час
м. укармі́ў укармі́лі
ж. укармі́ла
н. укармі́ла
Загадны лад
2-я ас. укармі́ укармі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час укармі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укарна́ціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укарна́ціцца укарна́цяцца
Прошлы час
м. укарна́ціўся укарна́ціліся
ж. укарна́цілася
н. укарна́цілася
Дзеепрыслоўе
прош. час укарна́ціўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

укарна́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укарна́чу укарна́цім
2-я ас. укарна́ціш укарна́ціце
3-я ас. укарна́ціць укарна́цяць
Прошлы час
м. укарна́ціў укарна́цілі
ж. укарна́ціла
н. укарна́ціла
Загадны лад
2-я ас. укарна́ць укарна́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час укарна́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

укарна́ць

‘укараціць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укарна́ю укарна́ем
2-я ас. укарна́еш укарна́еце
3-я ас. укарна́е укарна́юць
Прошлы час
м. укарна́ў укарна́лі
ж. укарна́ла
н. укарна́ла
Загадны лад
2-я ас. укарна́й укарна́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час укарна́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

укарна́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укарна́чаны укарна́чаная укарна́чанае укарна́чаныя
Р. укарна́чанага укарна́чанай
укарна́чанае
укарна́чанага укарна́чаных
Д. укарна́чанаму укарна́чанай укарна́чанаму укарна́чаным
В. укарна́чаны (неадуш.)
укарна́чанага (адуш.)
укарна́чаную укарна́чанае укарна́чаныя (неадуш.)
укарна́чаных (адуш.)
Т. укарна́чаным укарна́чанай
укарна́чанаю
укарна́чаным укарна́чанымі
М. укарна́чаным укарна́чанай укарна́чаным укарна́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

укарна́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укарна́чаны укарна́чаная укарна́чанае укарна́чаныя
Р. укарна́чанага укарна́чанай
укарна́чанае
укарна́чанага укарна́чаных
Д. укарна́чанаму укарна́чанай укарна́чанаму укарна́чаным
В. укарна́чаны (неадуш.)
укарна́чанага (адуш.)
укарна́чаную укарна́чанае укарна́чаныя (неадуш.)
укарна́чаных (адуш.)
Т. укарна́чаным укарна́чанай
укарна́чанаю
укарна́чаным укарна́чанымі
М. укарна́чаным укарна́чанай укарна́чаным укарна́чаных

Крыніцы: piskunou2012.