укарна́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укарна́чу укарна́цім
2-я ас. укарна́ціш укарна́ціце
3-я ас. укарна́ціць укарна́цяць
Прошлы час
м. укарна́ціў укарна́цілі
ж. укарна́ціла
н. укарна́ціла
Загадны лад
2-я ас. укарна́ць укарна́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час укарна́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)