укарна́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укарна́чаны укарна́чаная укарна́чанае укарна́чаныя
Р. укарна́чанага укарна́чанай
укарна́чанае
укарна́чанага укарна́чаных
Д. укарна́чанаму укарна́чанай укарна́чанаму укарна́чаным
В. укарна́чаны (неадуш.)
укарна́чанага (адуш.)
укарна́чаную укарна́чанае укарна́чаныя (неадуш.)
укарна́чаных (адуш.)
Т. укарна́чаным укарна́чанай
укарна́чанаю
укарна́чаным укарна́чанымі
М. укарна́чаным укарна́чанай укарна́чаным укарна́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)