Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

узаемапрыцяга́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узаемапрыцяга́льны	узаемапрыцяга́льная	узаемапрыцяга́льнае	узаемапрыцяга́льныя
Р.	узаемапрыцяга́льнага	узаемапрыцяга́льнай узаемапрыцяга́льнае	узаемапрыцяга́льнага	узаемапрыцяга́льных
Д.	узаемапрыцяга́льнаму	узаемапрыцяга́льнай	узаемапрыцяга́льнаму	узаемапрыцяга́льным
В.	узаемапрыцяга́льны (неадуш.) узаемапрыцяга́льнага (адуш.)	узаемапрыцяга́льную	узаемапрыцяга́льнае	узаемапрыцяга́льныя (неадуш.) узаемапрыцяга́льных (адуш.)
Т.	узаемапрыцяга́льным	узаемапрыцяга́льнай узаемапрыцяга́льнаю	узаемапрыцяга́льным	узаемапрыцяга́льнымі
М.	узаемапрыцяга́льным	узаемапрыцяга́льнай	узаемапрыцяга́льным	узаемапрыцяга́льных

Крыніцы: piskunou2012.

узаемапрыцягне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	узаемапрыцягне́нне	узаемапрыцягне́нні
Р.	узаемапрыцягне́ння	узаемапрыцягне́нняў
Д.	узаемапрыцягне́нню	узаемапрыцягне́нням
В.	узаемапрыцягне́нне	узаемапрыцягне́нні
Т.	узаемапрыцягне́ннем	узаемапрыцягне́ннямі
М.	узаемапрыцягне́нні	узаемапрыцягне́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

узаемапрыцяжэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	узаемапрыцяжэ́нне	узаемапрыцяжэ́нні
Р.	узаемапрыцяжэ́ння	узаемапрыцяжэ́нняў
Д.	узаемапрыцяжэ́нню	узаемапрыцяжэ́нням
В.	узаемапрыцяжэ́нне	узаемапрыцяжэ́нні
Т.	узаемапрыцяжэ́ннем	узаемапрыцяжэ́ннямі
М.	узаемапрыцяжэ́нні	узаемапрыцяжэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

узаемаразлі́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	узаемаразлі́к	узаемаразлі́кі
Р.	узаемаразлі́ку	узаемаразлі́каў
Д.	узаемаразлі́ку	узаемаразлі́кам
В.	узаемаразлі́к	узаемаразлі́кі
Т.	узаемаразлі́кам	узаемаразлі́камі
М.	узаемаразлі́ку	узаемаразлі́ках

Крыніцы: piskunou2012.

узаемаразлі́кі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	узаемаразлі́кі
Р.	узаемаразлі́каў
Д.	узаемаразлі́кам
В.	узаемаразлі́кі
Т.	узаемаразлі́камі
М.	узаемаразлі́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

узаемаразуме́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	узаемаразуме́нне
Р.	узаемаразуме́ння
Д.	узаемаразуме́нню
В.	узаемаразуме́нне
Т.	узаемаразуме́ннем
М.	узаемаразуме́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узаемараствара́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узаемараствара́льны	узаемараствара́льная	узаемараствара́льнае	узаемараствара́льныя
Р.	узаемараствара́льнага	узаемараствара́льнай узаемараствара́льнае	узаемараствара́льнага	узаемараствара́льных
Д.	узаемараствара́льнаму	узаемараствара́льнай	узаемараствара́льнаму	узаемараствара́льным
В.	узаемараствара́льны (неадуш.) узаемараствара́льнага (адуш.)	узаемараствара́льную	узаемараствара́льнае	узаемараствара́льныя (неадуш.) узаемараствара́льных (адуш.)
Т.	узаемараствара́льным	узаемараствара́льнай узаемараствара́льнаю	узаемараствара́льным	узаемараствара́льнымі
М.	узаемараствара́льным	узаемараствара́льнай	узаемараствара́льным	узаемараствара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

узаемаспалу́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узаемаспалу́чаны	узаемаспалу́чаная	узаемаспалу́чанае	узаемаспалу́чаныя
Р.	узаемаспалу́чанага	узаемаспалу́чанай узаемаспалу́чанае	узаемаспалу́чанага	узаемаспалу́чаных
Д.	узаемаспалу́чанаму	узаемаспалу́чанай	узаемаспалу́чанаму	узаемаспалу́чаным
В.	узаемаспалу́чаны (неадуш.) узаемаспалу́чанага (адуш.)	узаемаспалу́чаную	узаемаспалу́чанае	узаемаспалу́чаныя (неадуш.) узаемаспалу́чаных (адуш.)
Т.	узаемаспалу́чаным	узаемаспалу́чанай узаемаспалу́чанаю	узаемаспалу́чаным	узаемаспалу́чанымі
М.	узаемаспалу́чаным	узаемаспалу́чанай	узаемаспалу́чаным	узаемаспалу́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

узаемаспалу́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узаемаспалу́чаны	узаемаспалу́чаная	узаемаспалу́чанае	узаемаспалу́чаныя
Р.	узаемаспалу́чанага	узаемаспалу́чанай узаемаспалу́чанае	узаемаспалу́чанага	узаемаспалу́чаных
Д.	узаемаспалу́чанаму	узаемаспалу́чанай	узаемаспалу́чанаму	узаемаспалу́чаным
В.	узаемаспалу́чаны (неадуш.) узаемаспалу́чанага (адуш.)	узаемаспалу́чаную	узаемаспалу́чанае	узаемаспалу́чаныя (неадуш.) узаемаспалу́чаных (адуш.)
Т.	узаемаспалу́чаным	узаемаспалу́чанай узаемаспалу́чанаю	узаемаспалу́чаным	узаемаспалу́чанымі
М.	узаемаспалу́чаным	узаемаспалу́чанай	узаемаспалу́чаным	узаемаспалу́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

узаемаспалучэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	узаемаспалучэ́нне	узаемаспалучэ́нні
Р.	узаемаспалучэ́ння	узаемаспалучэ́нняў
Д.	узаемаспалучэ́нню	узаемаспалучэ́нням
В.	узаемаспалучэ́нне	узаемаспалучэ́нні
Т.	узаемаспалучэ́ннем	узаемаспалучэ́ннямі
М.	узаемаспалучэ́нні	узаемаспалучэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)