узаемаспалучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| узаемаспалучэ́нне | узаемаспалучэ́нні | |
| узаемаспалучэ́ння | узаемаспалучэ́нняў | |
| узаемаспалучэ́нню | узаемаспалучэ́нням | |
| узаемаспалучэ́нне | узаемаспалучэ́нні | |
| узаемаспалучэ́ннем | узаемаспалучэ́ннямі | |
| узаемаспалучэ́нні | узаемаспалучэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)