узаемаспалучэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узаемаспалучэ́нне узаемаспалучэ́нні
Р. узаемаспалучэ́ння узаемаспалучэ́нняў
Д. узаемаспалучэ́нню узаемаспалучэ́нням
В. узаемаспалучэ́нне узаемаспалучэ́нні
Т. узаемаспалучэ́ннем узаемаспалучэ́ннямі
М. узаемаспалучэ́нні узаемаспалучэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)