узаемаспалу́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узаемаспалу́чаны узаемаспалу́чаная узаемаспалу́чанае узаемаспалу́чаныя
Р. узаемаспалу́чанага узаемаспалу́чанай
узаемаспалу́чанае		 узаемаспалу́чанага узаемаспалу́чаных
Д. узаемаспалу́чанаму узаемаспалу́чанай узаемаспалу́чанаму узаемаспалу́чаным
В. узаемаспалу́чаны (неадуш.)
узаемаспалу́чанага (адуш.)		 узаемаспалу́чаную узаемаспалу́чанае узаемаспалу́чаныя (неадуш.)
узаемаспалу́чаных (адуш.)
Т. узаемаспалу́чаным узаемаспалу́чанай
узаемаспалу́чанаю		 узаемаспалу́чаным узаемаспалу́чанымі
М. узаемаспалу́чаным узаемаспалу́чанай узаемаспалу́чаным узаемаспалу́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)