узаемапрыцяжэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| узаемапрыцяжэ́нне | узаемапрыцяжэ́нні | |
| узаемапрыцяжэ́ння | узаемапрыцяжэ́нняў | |
| узаемапрыцяжэ́нню | узаемапрыцяжэ́нням | |
| узаемапрыцяжэ́нне | узаемапрыцяжэ́нні | |
| узаемапрыцяжэ́ннем | узаемапрыцяжэ́ннямі | |
| узаемапрыцяжэ́нні | узаемапрыцяжэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)