ту́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ту́заны |
ту́заная |
ту́занае |
ту́заныя |
Р. |
ту́занага |
ту́занай ту́занае |
ту́занага |
ту́заных |
Д. |
ту́занаму |
ту́занай |
ту́занаму |
ту́заным |
В. |
ту́заны (неадуш.) ту́занага (адуш.) |
ту́заную |
ту́занае |
ту́заныя (неадуш.) ту́заных (адуш.) |
Т. |
ту́заным |
ту́занай ту́занаю |
ту́заным |
ту́занымі |
М. |
ту́заным |
ту́занай |
ту́заным |
ту́заных |
Кароткая форма: ту́зана.
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
ту́зацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ту́заюся |
ту́заемся |
2-я ас. |
ту́заешся |
ту́заецеся |
3-я ас. |
ту́заецца |
ту́заюцца |
Прошлы час |
м. |
ту́заўся |
ту́заліся |
ж. |
ту́залася |
н. |
ту́залася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ту́зайся |
ту́зайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ту́заючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ту́заць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ту́заю |
ту́заем |
2-я ас. |
ту́заеш |
ту́заеце |
3-я ас. |
ту́зае |
ту́заюць |
Прошлы час |
м. |
ту́заў |
ту́залі |
ж. |
ту́зала |
н. |
ту́зала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ту́зай |
ту́зайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ту́заючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ту́збіца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ту́збіца |
Р. |
Ту́збіцы |
Д. |
Ту́збіцы |
В. |
Ту́збіцу |
Т. |
Ту́збіцай Ту́збіцаю |
М. |
Ту́збіцы |
тузгані́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
тузгані́на |
Р. |
тузгані́ны |
Д. |
тузгані́не |
В. |
тузгані́ну |
Т. |
тузгані́най тузгані́наю |
М. |
тузгані́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
ту́зганне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ту́зганне |
Р. |
ту́згання |
Д. |
ту́зганню |
В. |
ту́зганне |
Т. |
ту́зганнем |
М. |
ту́зганні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ту́зганы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ту́зганы |
ту́зганая |
ту́зганае |
ту́зганыя |
Р. |
ту́зганага |
ту́зганай ту́зганае |
ту́зганага |
ту́зганых |
Д. |
ту́зганаму |
ту́зганай |
ту́зганаму |
ту́зганым |
В. |
ту́зганы (неадуш.) ту́зганага (адуш.) |
ту́зганую |
ту́зганае |
ту́зганыя (неадуш.) ту́зганых (адуш.) |
Т. |
ту́зганым |
ту́зганай ту́зганаю |
ту́зганым |
ту́зганымі |
М. |
ту́зганым |
ту́зганай |
ту́зганым |
ту́зганых |
Крыніцы:
piskunou2012.
ту́згацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ту́згаюся |
ту́згаемся |
2-я ас. |
ту́згаешся |
ту́згаецеся |
3-я ас. |
ту́згаецца |
ту́згаюцца |
Прошлы час |
м. |
ту́згаўся |
ту́згаліся |
ж. |
ту́згалася |
н. |
ту́згалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ту́згайся |
ту́згайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ту́згаючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ту́згаць
‘цягаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ту́згаю |
ту́згаем |
2-я ас. |
ту́згаеш |
ту́згаеце |
3-я ас. |
ту́згае |
ту́згаюць |
Прошлы час |
м. |
ту́згаў |
ту́згалі |
ж. |
ту́згала |
н. |
ту́згала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ту́згай |
ту́згайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ту́згаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.