Ту́збіца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ту́збіца
Р. Ту́збіцы
Д. Ту́збіцы
В. Ту́збіцу
Т. Ту́збіцай
Ту́збіцаю
М. Ту́збіцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)