суб’ектыві́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суб’ектыві́раваны |
суб’ектыві́раваная |
суб’ектыві́раванае |
суб’ектыві́раваныя |
| Р. |
суб’ектыві́раванага |
суб’ектыві́раванай
суб’ектыві́раванае |
суб’ектыві́раванага |
суб’ектыві́раваных |
| Д. |
суб’ектыві́раванаму |
суб’ектыві́раванай |
суб’ектыві́раванаму |
суб’ектыві́раваным |
| В. |
суб’ектыві́раваны
суб’ектыві́раванага |
суб’ектыві́раваную |
суб’ектыві́раванае |
суб’ектыві́раваныя
суб’ектыві́раваных |
| Т. |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раванай
суб’ектыві́раванаю |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раванымі |
| М. |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раванай |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раваных |
Кароткая форма: суб’ектыві́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
суб’ектыві́равацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
суб’ектыві́руецца |
суб’ектыві́руюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
суб’ектыві́раваўся |
суб’ектыві́раваліся |
| ж. |
суб’ектыві́равалася |
| н. |
суб’ектыві́равалася |
Крыніцы:
sbm2012,
tsbm1984.
суб’ектыві́раваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суб’ектыві́рую |
суб’ектыві́руем |
| 2-я ас. |
суб’ектыві́руеш |
суб’ектыві́руеце |
| 3-я ас. |
сб’ектыві́руе |
суб’ектыві́руюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
суб’ектыві́раваў |
суб’ектыві́равалі |
| ж. |
суб’ектыві́равала |
| н. |
суб’ектыві́равала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
суб’ектыві́руй |
суб’ектыві́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
суб’ектыві́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
суб’ектыві́раваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суб’ектыві́рую |
суб’ектыві́руем |
| 2-я ас. |
суб’ектыві́руеш |
суб’ектыві́руеце |
| 3-я ас. |
сб’ектыві́руе |
суб’ектыві́руюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
суб’ектыві́раваў |
суб’ектыві́равалі |
| ж. |
суб’ектыві́равала |
| н. |
суб’ектыві́равала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
суб’ектыві́руй |
суб’ектыві́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
суб’ектыві́раваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
суб’ектыві́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суб’ектыві́ст |
суб’ектыві́сты |
| Р. |
суб’ектыві́ста |
суб’ектыві́стаў |
| Д. |
суб’ектыві́сту |
суб’ектыві́стам |
| В. |
суб’ектыві́ста |
суб’ектыві́стаў |
| Т. |
суб’ектыві́стам |
суб’ектыві́стамі |
| М. |
суб’ектыві́сце |
суб’ектыві́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суб’ектыві́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суб’ектыві́стка |
суб’ектыві́сткі |
| Р. |
суб’ектыві́сткі |
суб’ектыві́стак |
| Д. |
суб’ектыві́стцы |
суб’ектыві́сткам |
| В. |
суб’ектыві́стку |
суб’ектыві́стак |
| Т. |
суб’ектыві́сткай
суб’ектыві́сткаю |
суб’ектыві́сткамі |
| М. |
суб’ектыві́стцы |
суб’ектыві́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012.
суб’ектыві́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суб’ектыві́сцкі |
суб’ектыві́сцкая |
суб’ектыві́сцкае |
суб’ектыві́сцкія |
| Р. |
суб’ектыві́сцкага |
суб’ектыві́сцкай
суб’ектыві́сцкае |
суб’ектыві́сцкага |
суб’ектыві́сцкіх |
| Д. |
суб’ектыві́сцкаму |
суб’ектыві́сцкай |
суб’ектыві́сцкаму |
суб’ектыві́сцкім |
| В. |
суб’ектыві́сцкі (неадуш.)
суб’ектыві́сцкага (адуш.) |
суб’ектыві́сцкую |
суб’ектыві́сцкае |
суб’ектыві́сцкія (неадуш.)
суб’ектыві́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
суб’ектыві́сцкім |
суб’ектыві́сцкай
суб’ектыві́сцкаю |
суб’ектыві́сцкім |
суб’ектыві́сцкімі |
| М. |
суб’ектыві́сцкім |
суб’ектыві́сцкай |
суб’ектыві́сцкім |
суб’ектыві́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суб’екты́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| суб’екты́ўна |
суб’екты́ўней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
суб’екты́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суб’екты́ўнасць |
| Р. |
суб’екты́ўнасці |
| Д. |
суб’екты́ўнасці |
| В. |
суб’екты́ўнасць |
| Т. |
суб’екты́ўнасцю |
| М. |
суб’екты́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суб’екты́ўна-ідэалісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чны |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чная |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнае |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чныя |
| Р. |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнага |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнай
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнае |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнага |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чных |
| Д. |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнаму |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнай |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнаму |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чным |
| В. |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чны (неадуш.)
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнага (адуш.) |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чную |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнае |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чныя (неадуш.)
суб’екты́ўна-ідэалісты́чных (адуш.) |
| Т. |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чным |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнай
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнаю |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чным |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнымі |
| М. |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чным |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чнай |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чным |
суб’екты́ўна-ідэалісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.