Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агджзклмнрстфхцчшэ

муро́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. муро́жны муро́жная муро́жнае муро́жныя
Р. муро́жнага муро́жнай
муро́жнае		 муро́жнага муро́жных
Д. муро́жнаму муро́жнай муро́жнаму муро́жным
В. муро́жны (неадуш.)
муро́жнага (адуш.)		 муро́жную муро́жнае муро́жныя (неадуш.)
муро́жных (адуш.)
Т. муро́жным муро́жнай
муро́жнаю		 муро́жным муро́жнымі
М. муро́жным муро́жнай муро́жным муро́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

муро́жына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. муро́жына муро́жыны
Р. муро́жыны муро́жын
Д. муро́жыне муро́жынам
В. муро́жыну муро́жыны
Т. муро́жынай
муро́жынаю		 муро́жынамі
М. муро́жыне муро́жынах

Крыніцы: piskunou2012.

муро́жысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. муро́жысты муро́жыстая муро́жыстае муро́жыстыя
Р. муро́жыстага муро́жыстай
муро́жыстае		 муро́жыстага муро́жыстых
Д. муро́жыстаму муро́жыстай муро́жыстаму муро́жыстым
В. муро́жысты (неадуш.)
муро́жыстага (адуш.)		 муро́жыстую муро́жыстае муро́жыстыя (неадуш.)
муро́жыстых (адуш.)
Т. муро́жыстым муро́жыстай
муро́жыстаю		 муро́жыстым муро́жыстымі
М. муро́жыстым муро́жыстай муро́жыстым муро́жыстых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

муро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. муро́ўка
Р. муро́ўкі
Д. муро́ўцы
В. муро́ўку
Т. муро́ўкай
муро́ўкаю
М. муро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мурцава́ць

‘есці з вялікім апетытам што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мурцу́ю мурцу́ем
2-я ас. мурцу́еш мурцу́еце
3-я ас. мурцу́е мурцу́юць
Прошлы час
м. мурцава́ў мурцава́лі
ж. мурцава́ла
н. мурцава́ла
Загадны лад
2-я ас. мурцу́й мурцу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мурцу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

мурцо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурцо́ўка мурцо́ўкі
Р. мурцо́ўкі мурцо́вак
Д. мурцо́ўцы мурцо́ўкам
В. мурцо́ўку мурцо́ўкі
Т. мурцо́ўкай
мурцо́ўкаю		 мурцо́ўкамі
М. мурцо́ўцы мурцо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

мурцы́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. мурцы́
Р. мурцо́ў
Д. мурца́м
В. мурцы́
Т. мурца́мі
М. мурца́х

Крыніцы: tsbm1984.

мурча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мурчу́ мурчы́м
2-я ас. мурчы́ш мурчыце́
3-я ас. мурчы́ць мурча́ць
Прошлы час
м. мурча́ў мурча́лі
ж. мурча́ла
н. мурча́ла
Загадны лад
2-я ас. мурчы́ мурчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час мурчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

мурчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мурчу́ мурчы́м
2-я ас. мурчы́ш мурчыце́
3-я ас. мурчы́ць мурча́ць
Прошлы час
м. мурчэ́ў мурчэ́лі
ж. мурчэ́ла
н. мурчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. мурчы́ мурчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час мурчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

муры́жыць

‘церці, няўмела вастрыць што-небудзь; сварыцца на каго-небудзь; мучыць каго-небудзь, тузаючы, торгаючы’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. муры́жу муры́жым
2-я ас. муры́жыш муры́жыце
3-я ас. муры́жыць муры́жаць
Прошлы час
м. муры́жыў муры́жылі
ж. муры́жыла
н. муры́жыла
Загадны лад
2-я ас. муры́ж муры́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час муры́жачы

Крыніцы: piskunou2012.