мурцава́ць

‘есці з вялікім апетытам што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мурцу́ю мурцу́ем
2-я ас. мурцу́еш мурцу́еце
3-я ас. мурцу́е мурцу́юць
Прошлы час
м. мурцава́ў мурцава́лі
ж. мурцава́ла
н. мурцава́ла
Загадны лад
2-я ас. мурцу́й мурцу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мурцу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)