мурцо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурцо́ўка мурцо́ўкі
Р. мурцо́ўкі мурцо́вак
Д. мурцо́ўцы мурцо́ўкам
В. мурцо́ўку мурцо́ўкі
Т. мурцо́ўкай
мурцо́ўкаю		 мурцо́ўкамі
М. мурцо́ўцы мурцо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)