Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеёіоуыэюя

злама́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зламлю́ зло́мім
2-я ас. зло́міш зло́міце
3-я ас. зло́міць зло́мяць
Прошлы час
м. злама́ў злама́лі
ж. злама́ла
н. злама́ла
Загадны лад
2-я ас. зламі́ зламі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час злама́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зламо́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
зламо́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

зламо́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зламо́ўнасць
Р. зламо́ўнасці
Д. зламо́ўнасці
В. зламо́ўнасць
Т. зламо́ўнасцю
М. зламо́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

зламо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зламо́ўнік зламо́ўнікі
Р. зламо́ўніка зламо́ўнікаў
Д. зламо́ўніку зламо́ўнікам
В. зламо́ўніка зламо́ўнікаў
Т. зламо́ўнікам зламо́ўнікамі
М. зламо́ўніку зламо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

зламо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зламо́ўніца зламо́ўніцы
Р. зламо́ўніцы зламо́ўніц
Д. зламо́ўніцы зламо́ўніцам
В. зламо́ўніцу зламо́ўніц
Т. зламо́ўніцай
зламо́ўніцаю		 зламо́ўніцамі
М. зламо́ўніцы зламо́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

зламо́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зламо́ўны зламо́ўная зламо́ўнае зламо́ўныя
Р. зламо́ўнага зламо́ўнай
зламо́ўнае		 зламо́ўнага зламо́ўных
Д. зламо́ўнаму зламо́ўнай зламо́ўнаму зламо́ўным
В. зламо́ўны (неадуш.)
зламо́ўнага (адуш.)		 зламо́ўную зламо́ўнае зламо́ўныя (неадуш.)
зламо́ўных (адуш.)
Т. зламо́ўным зламо́ўнай
зламо́ўнаю		 зламо́ўным зламо́ўнымі
М. зламо́ўным зламо́ўнай зламо́ўным зламо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

зламо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зламо́ўны зламо́ўная зламо́ўнае зламо́ўныя
Р. зламо́ўнага зламо́ўнай
зламо́ўнае		 зламо́ўнага зламо́ўных
Д. зламо́ўнаму зламо́ўнай зламо́ўнаму зламо́ўным
В. зламо́ўны (неадуш.)
зламо́ўнага (адуш.)		 зламо́ўную зламо́ўнае зламо́ўныя (неадуш.)
зламо́ўных (адуш.)
Т. зламо́ўным зламо́ўнай
зламо́ўнаю		 зламо́ўным зламо́ўнымі
М. зламо́ўным зламо́ўнай зламо́ўным зламо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

зламы́сна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
зламы́сна зламы́сней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

зламы́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зламы́снасць
Р. зламы́снасці
Д. зламы́снасці
В. зламы́снасць
Т. зламы́снасцю
М. зламы́снасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зламы́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зламы́снік зламы́снікі
Р. зламы́сніка зламы́снікаў
Д. зламы́сніку зламы́снікам
В. зламы́сніка зламы́снікаў
Т. зламы́снікам зламы́снікамі
М. зламы́сніку зламы́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.