злубе́ць
‘зацвярдзець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
злубе́е |
злубе́юць |
Прошлы час |
м. |
злубе́ў |
злубе́лі |
ж. |
злубе́ла |
н. |
злубе́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
злубе́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
злубяне́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
злубяне́ласць |
Р. |
злубяне́ласці |
Д. |
злубяне́ласці |
В. |
злубяне́ласць |
Т. |
злубяне́ласцю |
М. |
злубяне́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
злубяне́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
злубяне́лы |
злубяне́лая |
злубяне́лае |
злубяне́лыя |
Р. |
злубяне́лага |
злубяне́лай злубяне́лае |
злубяне́лага |
злубяне́лых |
Д. |
злубяне́ламу |
злубяне́лай |
злубяне́ламу |
злубяне́лым |
В. |
злубяне́лы (неадуш.) злубяне́лага (адуш.) |
злубяне́лую |
злубяне́лае |
злубяне́лыя (неадуш.) злубяне́лых (адуш.) |
Т. |
злубяне́лым |
злубяне́лай злубяне́лаю |
злубяне́лым |
злубяне́лымі |
М. |
злубяне́лым |
злубяне́лай |
злубяне́лым |
злубяне́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
злубяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
злубяне́е |
злубяне́юць |
Прошлы час |
м. |
злубяне́ў |
злубяне́лі |
ж. |
злубяне́ла |
н. |
злубяне́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
злуза́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
злуза́ны |
злуза́ная |
злуза́нае |
злуза́ныя |
Р. |
злуза́нага |
злуза́най злуза́нае |
злуза́нага |
злуза́ных |
Д. |
злуза́наму |
злуза́най |
злуза́наму |
злуза́ным |
В. |
злуза́ны (неадуш.) злуза́нага (адуш.) |
злуза́ную |
злуза́нае |
злуза́ныя (неадуш.) злуза́ных (адуш.) |
Т. |
злуза́ным |
злуза́най злуза́наю |
злуза́ным |
злуза́нымі |
М. |
злуза́ным |
злуза́най |
злуза́ным |
злуза́ных |
Кароткая форма: злуза́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
злуза́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
злуза́ецца |
злуза́юцца |
Прошлы час |
м. |
злуза́ўся |
злуза́ліся |
ж. |
злуза́лася |
н. |
злуза́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
злуза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
злуза́ю |
злуза́ем |
2-я ас. |
злуза́еш |
злуза́еце |
3-я ас. |
злуза́е |
злуза́юць |
Прошлы час |
м. |
злуза́ў |
злуза́лі |
ж. |
злуза́ла |
н. |
злуза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
злуза́й |
злуза́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
злуза́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
злу́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
злу́званне |
Р. |
злу́звання |
Д. |
злу́званню |
В. |
злу́званне |
Т. |
злу́званнем |
М. |
злу́званні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.