злубе́ць

‘зацвярдзець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. злубе́е злубе́юць
Прошлы час
м. злубе́ў злубе́лі
ж. злубе́ла
н. злубе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час злубе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)