зламо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зламо́ўнік | зламо́ўнікі | |
| зламо́ўніка | зламо́ўнікаў | |
| зламо́ўніку | зламо́ўнікам | |
| зламо́ўніка | зламо́ўнікаў | |
| зламо́ўнікам | зламо́ўнікамі | |
| зламо́ўніку | зламо́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)