зламо́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| зламо́ўніца | зламо́ўніцы | |
| зламо́ўніцы | зламо́ўніц | |
| зламо́ўніцы | зламо́ўніцам | |
| зламо́ўніцу | зламо́ўніц | |
| зламо́ўніцай зламо́ўніцаю |
зламо́ўніцамі | |
| зламо́ўніцы | зламо́ўніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)