зламы́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зламы́снік | зламы́снікі | |
зламы́сніка | зламы́снікаў | |
зламы́сніку | зламы́снікам | |
зламы́сніка | зламы́снікаў | |
зламы́снікам | зламы́снікамі | |
зламы́сніку | зламы́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)