Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгджзклмнпрстфхцчшя-

гуміро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гуміро́ўка
Р. гуміро́ўкі
Д. гуміро́ўцы
В. гуміро́ўку
Т. гуміро́ўкай
гуміро́ўкаю
М. гуміро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

гумі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гумі́т
Р. гумі́ту
Д. гумі́ту
В. гумі́т
Т. гумі́там
М. гумі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

гуміфіка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гуміфіка́цыя
Р. гуміфіка́цыі
Д. гуміфіка́цыі
В. гуміфіка́цыю
Т. гуміфіка́цыяй
гуміфіка́цыяю
М. гуміфіка́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гу́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́мка гу́мкі
Р. гу́мкі гу́мак
Д. гу́мцы гу́мкам
В. гу́мку гу́мкі
Т. гу́мкай
гу́мкаю		 гу́мкамі
М. гу́мцы гу́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́мкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́мкавы гу́мкавая гу́мкавае гу́мкавыя
Р. гу́мкавага гу́мкавай
гу́мкавае		 гу́мкавага гу́мкавых
Д. гу́мкаваму гу́мкавай гу́мкаваму гу́мкавым
В. гу́мкавы
гу́мкавага		 гу́мкавую гу́мкавае гу́мкавыя
гу́мкавых
Т. гу́мкавым гу́мкавай
гу́мкаваю		 гу́мкавым гу́мкавымі
М. гу́мкавым гу́мкавай гу́мкавым гу́мкавых

Крыніцы: tsblm1996.

гумні́шча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гумні́шча гумні́шчы
Р. гумні́шча гумні́шч
гумні́шчаў
Д. гумні́шчу гумні́шчам
В. гумні́шча гумні́шчы
Т. гумні́шчам гумні́шчамі
М. гумні́шчы гумні́шчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гу́мнішча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гу́мнішча
Р. Гу́мнішча
Д. Гу́мнішчу
В. Гу́мнішча
Т. Гу́мнішчам
М. Гу́мнішчы

Гумні́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гумні́шча
Р. Гумні́шча
Д. Гумні́шчу
В. Гумні́шча
Т. Гумні́шчам
М. Гумні́шчы

Гу́мнішчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гу́мнішчы
Р. Гу́мнішч
Гу́мнішчаў
Д. Гу́мнішчам
В. Гу́мнішчы
Т. Гу́мнішчамі
М. Гу́мнішчах

гумно́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гумно́ гу́мны
гумны́
Р. гумна́ гу́мнаў
гу́мен
Д. гумну́ гу́мнам
В. гумно́ гу́мны
гумны́
Т. гумно́м гу́мнамі
М. гумне́ гу́мнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.