Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адшпурля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшпурля́ю адшпурля́ем
2-я ас. адшпурля́еш адшпурля́еце
3-я ас. адшпурля́е адшпурля́юць
Прошлы час
м. адшпурля́ў адшпурля́лі
ж. адшпурля́ла
н. адшпурля́ла
Загадны лад
2-я ас. адшпурля́й адшпурля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адшпурля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адшпурну́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адшпурну́ты адшпурну́тая адшпурну́тае адшпурну́тыя
Р. адшпурну́тага адшпурну́тай
адшпурну́тае		 адшпурну́тага адшпурну́тых
Д. адшпурну́таму адшпурну́тай адшпурну́таму адшпурну́тым
В. адшпурну́ты (неадуш.)
адшпурну́тага (адуш.)		 адшпурну́тую адшпурну́тае адшпурну́тыя (неадуш.)
адшпурну́тых (адуш.)
Т. адшпурну́тым адшпурну́тай
адшпурну́таю		 адшпурну́тым адшпурну́тымі
М. адшпурну́тым адшпурну́тай адшпурну́тым адшпурну́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

адшпурну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адшпурну́ты адшпурну́тая адшпурну́тае адшпурну́тыя
Р. адшпурну́тага адшпурну́тай
адшпурну́тае		 адшпурну́тага адшпурну́тых
Д. адшпурну́таму адшпурну́тай адшпурну́таму адшпурну́тым
В. адшпурну́ты (неадуш.)
адшпурну́тага (адуш.)		 адшпурну́тую адшпурну́тае адшпурну́тыя (неадуш.)
адшпурну́тых (адуш.)
Т. адшпурну́тым адшпурну́тай
адшпурну́таю		 адшпурну́тым адшпурну́тымі
М. адшпурну́тым адшпурну́тай адшпурну́тым адшпурну́тых

Кароткая форма: адшпурну́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

адшпурну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшпурну́ адшпурнё́м
2-я ас. адшпурне́ш адшпурняце́
3-я ас. адшпурне́ адшпурну́ць
Прошлы час
м. адшпурну́ў адшпурну́лі
ж. адшпурну́ла
н. адшпурну́ла
Загадны лад
2-я ас. адшпурні́ адшпурні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адшпурну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адшпыля́ць

‘пабіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшпыля́ю адшпыля́ем
2-я ас. адшпыля́еш адшпыля́еце
3-я ас. адшпыля́е адшпыля́юць
Прошлы час
м. адшпыля́ў адшпыля́лі
ж. адшпыля́ла
н. адшпыля́ла
Загадны лад
2-я ас. адшпыля́й адшпыля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адшпыля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

адшрубава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адшрубава́ны адшрубава́ная адшрубава́нае адшрубава́ныя
Р. адшрубава́нага адшрубава́най
адшрубава́нае		 адшрубава́нага адшрубава́ных
Д. адшрубава́наму адшрубава́най адшрубава́наму адшрубава́ным
В. адшрубава́ны (неадуш.)
адшрубава́нага (адуш.)		 адшрубава́ную адшрубава́нае адшрубава́ныя (неадуш.)
адшрубава́ных (адуш.)
Т. адшрубава́ным адшрубава́най
адшрубава́наю		 адшрубава́ным адшрубава́нымі
М. адшрубава́ным адшрубава́най адшрубава́ным адшрубава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адшрубава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адшрубава́ны адшрубава́ная адшрубава́нае адшрубава́ныя
Р. адшрубава́нага адшрубава́най
адшрубава́нае		 адшрубава́нага адшрубава́ных
Д. адшрубава́наму адшрубава́най адшрубава́наму адшрубава́ным
В. адшрубава́ны (неадуш.)
адшрубава́нага (адуш.)		 адшрубава́ную адшрубава́нае адшрубава́ныя (неадуш.)
адшрубава́ных (адуш.)
Т. адшрубава́ным адшрубава́най
адшрубава́наю		 адшрубава́ным адшрубава́нымі
М. адшрубава́ным адшрубава́най адшрубава́ным адшрубава́ных

Кароткая форма: адшрубава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адшрубава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адшрубу́ецца адшрубу́юцца
Прошлы час
м. адшрубава́ўся адшрубава́ліся
ж. адшрубава́лася
н. адшрубава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адшрубава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшрубу́ю адшрубу́ем
2-я ас. адшрубу́еш адшрубу́еце
3-я ас. адшрубу́е адшрубу́юць
Прошлы час
м. адшрубава́ў адшрубава́лі
ж. адшрубава́ла
н. адшрубава́ла
Загадны лад
2-я ас. адшрубу́й адшрубу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адшрубава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адшрубо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адшрубо́ўванне
Р. адшрубо́ўвання
Д. адшрубо́ўванню
В. адшрубо́ўванне
Т. адшрубо́ўваннем
М. адшрубо́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.