адшпурну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адшпурну́ты адшпурну́тая адшпурну́тае адшпурну́тыя
Р. адшпурну́тага адшпурну́тай
адшпурну́тае		 адшпурну́тага адшпурну́тых
Д. адшпурну́таму адшпурну́тай адшпурну́таму адшпурну́тым
В. адшпурну́ты (неадуш.)
адшпурну́тага (адуш.)		 адшпурну́тую адшпурну́тае адшпурну́тыя (неадуш.)
адшпурну́тых (адуш.)
Т. адшпурну́тым адшпурну́тай
адшпурну́таю		 адшпурну́тым адшпурну́тымі
М. адшпурну́тым адшпурну́тай адшпурну́тым адшпурну́тых

Кароткая форма: адшпурну́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)