канфліктало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
канфліктало́гія |
Р. |
канфліктало́гіі |
Д. |
канфліктало́гіі |
В. |
канфліктало́гію |
Т. |
канфліктало́гіяй канфліктало́гіяю |
М. |
канфліктало́гіі |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
канфлікта́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канфлікта́нт |
канфлікта́нты |
Р. |
канфлікта́нта |
канфлікта́нтаў |
Д. |
канфлікта́нту |
канфлікта́нтам |
В. |
канфлікта́нта |
канфлікта́нтаў |
Т. |
канфлікта́нтам |
канфлікта́нтамі |
М. |
канфлікта́нце |
канфлікта́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
канфлі́ктна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
канфлі́ктна |
канфлі́ктней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
канфлі́ктнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
канфлі́ктнасць |
Р. |
канфлі́ктнасці |
Д. |
канфлі́ктнасці |
В. |
канфлі́ктнасць |
Т. |
канфлі́ктнасцю |
М. |
канфлі́ктнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
канфлі́ктны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
канфлі́ктны |
канфлі́ктная |
канфлі́ктнае |
канфлі́ктныя |
Р. |
канфлі́ктнага |
канфлі́ктнай канфлі́ктнае |
канфлі́ктнага |
канфлі́ктных |
Д. |
канфлі́ктнаму |
канфлі́ктнай |
канфлі́ктнаму |
канфлі́ктным |
В. |
канфлі́ктны (неадуш.) канфлі́ктнага (адуш.) |
канфлі́ктную |
канфлі́ктнае |
канфлі́ктныя (неадуш.) канфлі́ктных (адуш.) |
Т. |
канфлі́ктным |
канфлі́ктнай канфлі́ктнаю |
канфлі́ктным |
канфлі́ктнымі |
М. |
канфлі́ктным |
канфлі́ктнай |
канфлі́ктным |
канфлі́ктных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канфлікто́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канфлікто́лаг |
канфлікто́лагі |
Р. |
канфлікто́лага |
канфлікто́лагаў |
Д. |
канфлікто́лагу |
канфлікто́лагам |
В. |
канфлікто́лага |
канфлікто́лагаў |
Т. |
канфлікто́лагам |
канфлікто́лагамі |
М. |
канфлікто́лагу |
канфлікто́лагах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.