Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

віхо́р

‘імклівая плынь ветру’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віхо́р ві́хры
Р. ві́хру ві́храў
Д. ві́хру ві́храм
В. віхо́р ві́хры
Т. ві́храм ві́храмі
М. ві́хры ві́храх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

віхо́р

‘узнятая ўверх пасма валасоў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віхо́р віхры́
Р. віхра́ віхро́ў
Д. віхру́ віхра́м
В. віхо́р віхры́
Т. віхро́м віхра́мі
М. віхры́ віхра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

віхо́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віхо́рны віхо́рная віхо́рнае віхо́рныя
Р. віхо́рнага віхо́рнай
віхо́рнае
віхо́рнага віхо́рных
Д. віхо́рнаму віхо́рнай віхо́рнаму віхо́рным
В. віхо́рны (неадуш.)
віхо́рнага (адуш.)
віхо́рную віхо́рнае віхо́рныя (неадуш.)
віхо́рных (адуш.)
Т. віхо́рным віхо́рнай
віхо́рнаю
віхо́рным віхо́рнымі
М. віхо́рным віхо́рнай віхо́рным віхо́рных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

віхо́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віхо́рчык віхо́рчыкі
Р. віхо́рчыку віхо́рчыкаў
Д. віхо́рчыку віхо́рчыкам
В. віхо́рчык віхо́рчыкі
Т. віхо́рчыкам віхо́рчыкамі
М. віхо́рчыку віхо́рчыках

Крыніцы: piskunou2012.

віхрава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віхрава́ты віхрава́тая віхрава́тае віхрава́тыя
Р. віхрава́тага віхрава́тай
віхрава́тае
віхрава́тага віхрава́тых
Д. віхрава́таму віхрава́тай віхрава́таму віхрава́тым
В. віхрава́ты (неадуш.)
віхрава́тага (адуш.)
віхрава́тую віхрава́тае віхрава́тыя (неадуш.)
віхрава́тых (адуш.)
Т. віхрава́тым віхрава́тай
віхрава́таю
віхрава́тым віхрава́тымі
М. віхрава́тым віхрава́тай віхрава́тым віхрава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

віхрава́ць

‘узнімаць, кружыць віхрам што-небудзь; віхрыцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. віхру́е віхру́юць
Прошлы час
м. віхрава́ў віхрава́лі
ж. віхрава́ла
н. віхрава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час віхру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

віхравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віхравы́ віхрава́я віхраво́е віхравы́я
Р. віхраво́га віхраво́й
віхраво́е
віхраво́га віхравы́х
Д. віхраво́му віхраво́й віхраво́му віхравы́м
В. віхравы́ (неадуш.)
віхраво́га (адуш.)
віхраву́ю віхраво́е віхравы́я (неадуш.)
віхравы́х (адуш.)
Т. віхравы́м віхраво́й
віхраво́ю
віхравы́м віхравы́мі
М. віхравы́м віхраво́й віхравы́м віхравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віхрака́мерны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віхрака́мерны віхрака́мерная віхрака́мернае віхрака́мерныя
Р. віхрака́мернага віхрака́мернай
віхрака́мернае
віхрака́мернага віхрака́мерных
Д. віхрака́мернаму віхрака́мернай віхрака́мернаму віхрака́мерным
В. віхрака́мерны (неадуш.)
віхрака́мернага (адуш.)
віхрака́мерную віхрака́мернае віхрака́мерныя (неадуш.)
віхрака́мерных (адуш.)
Т. віхрака́мерным віхрака́мернай
віхрака́мернаю
віхрака́мерным віхрака́мернымі
М. віхрака́мерным віхрака́мернай віхрака́мерным віхрака́мерных

Крыніцы: piskunou2012.

ві́храм

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
ві́храм - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

віхрападо́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
віхрападо́бна - -