віхрава́ць
‘узнімаць, кружыць віхрам што-небудзь; віхрыцца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| віхру́е | віхру́юць | |
| Прошлы час | ||
| віхрава́ў | віхрава́лі | |
| віхрава́ла | ||
| віхрава́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| віхру́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)