Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

плюскано́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плюскано́сны плюскано́сная плюскано́снае плюскано́сныя
Р. плюскано́снага плюскано́снай
плюскано́снае
плюскано́снага плюскано́сных
Д. плюскано́снаму плюскано́снай плюскано́снаму плюскано́сным
В. плюскано́сны (неадуш.)
плюскано́снага (адуш.)
плюскано́сную плюскано́снае плюскано́сныя (неадуш.)
плюскано́сных (адуш.)
Т. плюскано́сным плюскано́снай
плюскано́снаю
плюскано́сным плюскано́снымі
М. плюскано́сным плюскано́снай плюскано́сным плюскано́сных

Крыніцы: piskunou2012.

плюскано́сныя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. плюскано́сныя
Р. плюскано́сных
Д. плюскано́сным
В. плюскано́сныя
Т. плюскано́снымі
М. плюскано́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

плюскано́сыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. плюскано́сыя
Р. плюскано́сых
Д. плюскано́сым
В. плюскано́сыя
Т. плюскано́сымі
М. плюскано́сых

Крыніцы: nazounik2008.

плюскану́ць

‘утварыць плюскат’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. плюскану́ плюсканё́м
2-я ас. плюскане́ш плюсканяце́
3-я ас. плюскане́ плюскану́ць
Прошлы час
м. плюскану́ў плюскану́лі
ж. плюскану́ла
н. плюскану́ла
Загадны лад
2-я ас. плюскані́ плюскані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час плюскану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

плю́скат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. плю́скат
Р. плю́скату
Д. плю́скату
В. плю́скат
Т. плю́скатам
М. плю́скаце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

плюската́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. плюската́нне
Р. плюската́ння
Д. плюската́нню
В. плюската́нне
Т. плюската́ннем
М. плюската́нні

Крыніцы: piskunou2012.

плюскатано́сы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плюскатано́сы плюскатано́сая плюскатано́сае плюскатано́сыя
Р. плюскатано́сага плюскатано́сай
плюскатано́сае
плюскатано́сага плюскатано́сых
Д. плюскатано́саму плюскатано́сай плюскатано́саму плюскатано́сым
В. плюскатано́сы (неадуш.)
плюскатано́сага (адуш.)
плюскатано́сую плюскатано́сае плюскатано́сыя (неадуш.)
плюскатано́сых (адуш.)
Т. плюскатано́сым плюскатано́сай
плюскатано́саю
плюскатано́сым плюскатано́сымі
М. плюскатано́сым плюскатано́сай плюскатано́сым плюскатано́сых

Крыніцы: piskunou2012.

плюска́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. плюска́тасць
Р. плюска́тасці
Д. плюска́тасці
В. плюска́тасць
Т. плюска́тасцю
М. плюска́тасці

Крыніцы: piskunou2012.

плюската́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. плюскачу́ плюско́чам
2-я ас. плюско́чаш плюско́чаце
3-я ас. плюско́ча плюско́чуць
Прошлы час
м. плюската́ў плюската́лі
ж. плюската́ла
н. плюската́ла
Загадны лад
2-я ас. плюскачы́ плюскачы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час плюско́чучы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

плюскатлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плюскатлі́вы плюскатлі́вая плюскатлі́вае плюскатлі́выя
Р. плюскатлі́вага плюскатлі́вай
плюскатлі́вае
плюскатлі́вага плюскатлі́вых
Д. плюскатлі́ваму плюскатлі́вай плюскатлі́ваму плюскатлі́вым
В. плюскатлі́вы (неадуш.)
плюскатлі́вага (адуш.)
плюскатлі́вую плюскатлі́вае плюскатлі́выя (неадуш.)
плюскатлі́вых (адуш.)
Т. плюскатлі́вым плюскатлі́вай
плюскатлі́ваю
плюскатлі́вым плюскатлі́вымі
М. плюскатлі́вым плюскатлі́вай плюскатлі́вым плюскатлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.