Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
аеёіоуыьэюя

плы́вам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
плы́вам - -

Крыніцы: piskunou2012.

плыве́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плыве́ц плыўцы́
Р. плыўца́ плыўцо́ў
Д. плыўцу́ плыўца́м
В. плыўца́ плыўцо́ў
Т. плыўцо́м плыўца́мі
М. плыўцу́ плыўца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

плыву́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. плыву́н
Р. плывуну́
Д. плывуну́
В. плыву́н
Т. плывуно́м
М. плывуне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

плывуне́ц

‘жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плывуне́ц плывунцы́
Р. плывунца́ плывунцо́ў
Д. плывунцу́ плывунца́м
В. плывунца́ плывунцо́ў
Т. плывунцо́м плывунца́мі
М. плывунцы́ плывунца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

плывуне́ц

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. плывуне́ц
Р. плывунцу́
Д. плывунцу́
В. плывуне́ц
Т. плывунцо́м
М. плывунцы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

плыву́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плыву́нны плыву́нная плыву́ннае плыву́нныя
Р. плыву́ннага плыву́ннай
плыву́ннае		 плыву́ннага плыву́нных
Д. плыву́ннаму плыву́ннай плыву́ннаму плыву́нным
В. плыву́нны (неадуш.)
плыву́ннага (адуш.)		 плыву́нную плыву́ннае плыву́нныя (неадуш.)
плыву́нных (адуш.)
Т. плыву́нным плыву́ннай
плыву́ннаю		 плыву́нным плыву́ннымі
М. плыву́нным плыву́ннай плыву́нным плыву́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

плыву́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плыву́нчык плыву́нчыкі
Р. плыву́нчыку плыву́нчыкаў
Д. плыву́нчыку плыву́нчыкам
В. плыву́нчык плыву́нчыкі
Т. плыву́нчыкам плыву́нчыкамі
М. плыву́нчыку плыву́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

плыву́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. плыву́часць
Р. плыву́часці
Д. плыву́часці
В. плыву́часць
Т. плыву́часцю
М. плыву́часці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

плыву́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плыву́чы плыву́чая плыву́чае плыву́чыя
Р. плыву́чага плыву́чай
плыву́чае		 плыву́чага плыву́чых
Д. плыву́чаму плыву́чай плыву́чаму плыву́чым
В. плыву́чы (неадуш.)
плыву́чага (адуш.)		 плыву́чую плыву́чае плыву́чыя (неадуш.)
плыву́чых (адуш.)
Т. плыву́чым плыву́чай
плыву́чаю		 плыву́чым плыву́чымі
М. плыву́чым плыву́чай плыву́чым плыву́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

плыву́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. плыву́шка
Р. плыву́шкі
Д. плыву́шцы
В. плыву́шку
Т. плыву́шкай
плыву́шкаю
М. плыву́шцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.