плюската́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. плюскачу́ плюско́чам
2-я ас. плюско́чаш плюско́чаце
3-я ас. плюско́ча плюско́чуць
Прошлы час
м. плюската́ў плюската́лі
ж. плюската́ла
н. плюската́ла
Загадны лад
2-я ас. плюскачы́ плюскачы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час плюско́чучы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)