плюскано́сныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
плюскано́сныя | |
плюскано́сных | |
плюскано́сным | |
плюскано́сныя | |
плюскано́снымі | |
плюскано́сных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)