плюскану́ць

‘утварыць плюскат’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. плюскану́ плюсканё́м
2-я ас. плюскане́ш плюсканяце́
3-я ас. плюскане́ плюскану́ць
Прошлы час
м. плюскану́ў плюскану́лі
ж. плюскану́ла
н. плюскану́ла
Загадны лад
2-я ас. плюскані́ плюскані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час плюскану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)