каланізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каланізава́ны |
каланізава́ная |
каланізава́нае |
каланізава́ныя |
| Р. |
каланізава́нага |
каланізава́най каланізава́нае |
каланізава́нага |
каланізава́ных |
| Д. |
каланізава́наму |
каланізава́най |
каланізава́наму |
каланізава́ным |
| В. |
каланізава́ны (неадуш.) каланізава́нага (адуш.) |
каланізава́ную |
каланізава́нае |
каланізава́ныя (неадуш.) каланізава́ных (адуш.) |
| Т. |
каланізава́ным |
каланізава́най каланізава́наю |
каланізава́ным |
каланізава́нымі |
| М. |
каланізава́ным |
каланізава́най |
каланізава́ным |
каланізава́ных |
Кароткая форма: каланізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
каланізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каланізава́ны |
каланізава́ная |
каланізава́нае |
каланізава́ныя |
| Р. |
каланізава́нага |
каланізава́най каланізава́нае |
каланізава́нага |
каланізава́ных |
| Д. |
каланізава́наму |
каланізава́най |
каланізава́наму |
каланізава́ным |
| В. |
каланізава́ны (неадуш.) каланізава́нага (адуш.) |
каланізава́ную |
каланізава́нае |
каланізава́ныя (неадуш.) каланізава́ных (адуш.) |
| Т. |
каланізава́ным |
каланізава́най каланізава́наю |
каланізава́ным |
каланізава́нымі |
| М. |
каланізава́ным |
каланізава́най |
каланізава́ным |
каланізава́ных |
Кароткая форма: каланізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
каланізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
каланізу́ецца |
каланізу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
каланізава́ўся |
каланізава́ліся |
| ж. |
каланізава́лася |
| н. |
каланізава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
каланізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
каланізу́ю |
каланізу́ем |
| 2-я ас. |
каланізу́еш |
каланізу́еце |
| 3-я ас. |
каланізу́е |
каланізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
каланізава́ў |
каланізава́лі |
| ж. |
каланізава́ла |
| н. |
каланізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
каланізу́й |
каланізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
каланізу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каланізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
каланізу́ю |
каланізу́ем |
| 2-я ас. |
каланізу́еш |
каланізу́еце |
| 3-я ас. |
каланізу́е |
каланізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
каланізава́ў |
каланізава́лі |
| ж. |
каланізава́ла |
| н. |
каланізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
каланізу́й |
каланізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
каланізава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каланіза́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каланіза́тар |
каланіза́тары |
| Р. |
каланіза́тара |
каланіза́тараў |
| Д. |
каланіза́тару |
каланіза́тарам |
| В. |
каланіза́тара |
каланіза́тараў |
| Т. |
каланіза́тарам |
каланіза́тарамі |
| М. |
каланіза́тару |
каланіза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каланіза́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каланіза́тарскі |
каланіза́тарская |
каланіза́тарскае |
каланіза́тарскія |
| Р. |
каланіза́тарскага |
каланіза́тарскай каланіза́тарскае |
каланіза́тарскага |
каланіза́тарскіх |
| Д. |
каланіза́тарскаму |
каланіза́тарскай |
каланіза́тарскаму |
каланіза́тарскім |
| В. |
каланіза́тарскі (неадуш.) каланіза́тарскага (адуш.) |
каланіза́тарскую |
каланіза́тарскае |
каланіза́тарскія (неадуш.) каланіза́тарскіх (адуш.) |
| Т. |
каланіза́тарскім |
каланіза́тарскай каланіза́тарскаю |
каланіза́тарскім |
каланіза́тарскімі |
| М. |
каланіза́тарскім |
каланіза́тарскай |
каланіза́тарскім |
каланіза́тарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каланіза́тарства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
каланіза́тарства |
| Р. |
каланіза́тарства |
| Д. |
каланіза́тарству |
| В. |
каланіза́тарства |
| Т. |
каланіза́тарствам |
| М. |
каланіза́тарстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
каланізацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каланізацы́йны |
каланізацы́йная |
каланізацы́йнае |
каланізацы́йныя |
| Р. |
каланізацы́йнага |
каланізацы́йнай каланізацы́йнае |
каланізацы́йнага |
каланізацы́йных |
| Д. |
каланізацы́йнаму |
каланізацы́йнай |
каланізацы́йнаму |
каланізацы́йным |
| В. |
каланізацы́йны (неадуш.) каланізацы́йнага (адуш.) |
каланізацы́йную |
каланізацы́йнае |
каланізацы́йныя (неадуш.) каланізацы́йных (адуш.) |
| Т. |
каланізацы́йным |
каланізацы́йнай каланізацы́йнаю |
каланізацы́йным |
каланізацы́йнымі |
| М. |
каланізацы́йным |
каланізацы́йнай |
каланізацы́йным |
каланізацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каланіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
каланіза́цыя |
| Р. |
каланіза́цыі |
| Д. |
каланіза́цыі |
| В. |
каланіза́цыю |
| Т. |
каланіза́цыяй каланіза́цыяю |
| М. |
каланіза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.