Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

апрыхо́даваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрыхо́даваны апрыхо́даваная апрыхо́даванае апрыхо́даваныя
Р. апрыхо́даванага апрыхо́даванай
апрыхо́даванае
апрыхо́даванага апрыхо́даваных
Д. апрыхо́даванаму апрыхо́даванай апрыхо́даванаму апрыхо́даваным
В. апрыхо́даваны (неадуш.)
апрыхо́даванага (адуш.)
апрыхо́даваную апрыхо́даванае апрыхо́даваныя (неадуш.)
апрыхо́даваных (адуш.)
Т. апрыхо́даваным апрыхо́даванай
апрыхо́даванаю
апрыхо́даваным апрыхо́даванымі
М. апрыхо́даваным апрыхо́даванай апрыхо́даваным апрыхо́даваных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апрыхо́даваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрыхо́даваны апрыхо́даваная апрыхо́даванае апрыхо́даваныя
Р. апрыхо́даванага апрыхо́даванай
апрыхо́даванае
апрыхо́даванага апрыхо́даваных
Д. апрыхо́даванаму апрыхо́даванай апрыхо́даванаму апрыхо́даваным
В. апрыхо́даваны (неадуш.)
апрыхо́даванага (адуш.)
апрыхо́даваную апрыхо́даванае апрыхо́даваныя (неадуш.)
апрыхо́даваных (адуш.)
Т. апрыхо́даваным апрыхо́даванай
апрыхо́даванаю
апрыхо́даваным апрыхо́даванымі
М. апрыхо́даваным апрыхо́даванай апрыхо́даваным апрыхо́даваных

Кароткая форма: апрыхо́давана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апрыхо́даваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрыхо́дую апрыхо́дуем
2-я ас. апрыхо́дуеш апрыхо́дуеце
3-я ас. апрыхо́дуе апрыхо́дуюць
Прошлы час
м. апрыхо́даваў апрыхо́давалі
ж. апрыхо́давала
н. апрыхо́давала
Загадны лад
2-я ас. апрыхо́дуй апрыхо́дуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час апрыхо́даваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апры́ч

прыназоўнік

апры́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апры́чанне
Р. апры́чання
Д. апры́чанню
В. апры́чанне
Т. апры́чаннем
М. апры́чанні

Крыніцы: piskunou2012.

апры́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апры́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

апры́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апры́чнік апры́чнікі
Р. апры́чніка апры́чнікаў
Д. апры́чніку апры́чнікам
В. апры́чніка апры́чнікаў
Т. апры́чнікам апры́чнікамі
М. апры́чніку апры́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апры́чніна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. апры́чніна
Р. апры́чніны
Д. апры́чніне
В. апры́чніну
Т. апры́чнінай
апры́чнінаю
М. апры́чніне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апры́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апры́чніца апры́чніцы
Р. апры́чніцы апры́чніц
Д. апры́чніцы апры́чніцам
В. апры́чніцу апры́чніц
Т. апры́чніцай
апры́чніцаю
апры́чніцамі
М. апры́чніцы апры́чніцах

Крыніцы: piskunou2012.

апры́чнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апры́чнічаю апры́чнічаем
2-я ас. апры́чнічаеш апры́чнічаеце
3-я ас. апры́чнічае апры́чнічаюць
Прошлы час
м. апры́чнічаў апры́чнічалі
ж. апры́чнічала
н. апры́чнічала
Загадны лад
2-я ас. апры́чнічай апры́чнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апры́чнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.