апрыто́мненне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| апрыто́мненне | |
| апрыто́мнення | |
| апрыто́мненню | |
| апрыто́мненне | |
| апрыто́мненнем | |
| апрыто́мненні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)