Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апры́скліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апры́скліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

апры́склівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. апры́склівасць
Р. апры́склівасці
Д. апры́склівасці
В. апры́склівасць
Т. апры́склівасцю
М. апры́склівасці

Крыніцы: piskunou2012.

апры́склівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апры́склівы апры́склівая апры́склівае апры́склівыя
Р. апры́склівага апры́склівай
апры́склівае		 апры́склівага апры́склівых
Д. апры́скліваму апры́склівай апры́скліваму апры́склівым
В. апры́склівы (неадуш.)
апры́склівага (адуш.)		 апры́склівую апры́склівае апры́склівыя (неадуш.)
апры́склівых (адуш.)
Т. апры́склівым апры́склівай
апры́скліваю		 апры́склівым апры́склівымі
М. апры́склівым апры́склівай апры́склівым апры́склівых

Крыніцы: piskunou2012.

апрыто́міць

‘прывесці каго-небудзь у прытомнасць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрыто́млю апрыто́мім
2-я ас. апрыто́міш апрыто́міце
3-я ас. апрыто́міць апрыто́мяць
Прошлы час
м. апрыто́міў апрыто́мілі
ж. апрыто́міла
н. апрыто́міла
Загадны лад
2-я ас. апрыто́м апрыто́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час апрыто́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

апрыто́мліванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апрыто́мліванне
Р. апрыто́млівання
Д. апрыто́мліванню
В. апрыто́мліванне
Т. апрыто́мліваннем
М. апрыто́мліванні

Крыніцы: piskunou2012.

апрыто́мнелы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрыто́мнелы апрыто́мнелая апрыто́мнелае апрыто́мнелыя
Р. апрыто́мнелага апрыто́мнелай
апрыто́мнелае		 апрыто́мнелага апрыто́мнелых
Д. апрыто́мнеламу апрыто́мнелай апрыто́мнеламу апрыто́мнелым
В. апрыто́мнелы (неадуш.)
апрыто́мнелага (адуш.)		 апрыто́мнелую апрыто́мнелае апрыто́мнелыя (неадуш.)
апрыто́мнелых (адуш.)
Т. апрыто́мнелым апрыто́мнелай
апрыто́мнелаю		 апрыто́мнелым апрыто́мнелымі
М. апрыто́мнелым апрыто́мнелай апрыто́мнелым апрыто́мнелых

Крыніцы: piskunou2012.

апрыто́мненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апрыто́мненне
Р. апрыто́мнення
Д. апрыто́мненню
В. апрыто́мненне
Т. апрыто́мненнем
М. апрыто́мненні

Крыніцы: piskunou2012.

апрыто́мнець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрыто́мнею апрыто́мнеем
2-я ас. апрыто́мнееш апрыто́мнееце
3-я ас. апрыто́мнее апрыто́мнеюць
Прошлы час
м. апрыто́мнеў апрыто́мнелі
ж. апрыто́мнела
н. апрыто́мнела
Загадны лад
2-я ас. апрыто́мней апрыто́мнейце
Дзеепрыслоўе
прош. час апрыто́мнеўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрыто́мніваць

‘прыводзіць каго-небудзь у прытомнасць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апрыто́мніваю апрыто́мніваем
2-я ас. апрыто́мніваеш апрыто́мніваеце
3-я ас. апрыто́мнівае апрыто́мніваюць
Прошлы час
м. апрыто́мніваў апрыто́мнівалі
ж. апрыто́мнівала
н. апрыто́мнівала
Загадны лад
2-я ас. апрыто́мнівай апрыто́мнівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апрыто́мніваючы

Крыніцы: piskunou2012.

апрыхо́даванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апрыхо́даванне
Р. апрыхо́давання
Д. апрыхо́даванню
В. апрыхо́даванне
Т. апрыхо́даваннем
М. апрыхо́даванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.