апрыто́міць

‘прывесці каго-небудзь у прытомнасць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрыто́млю апрыто́мім
2-я ас. апрыто́міш апрыто́міце
3-я ас. апрыто́міць апрыто́мяць
Прошлы час
м. апрыто́міў апрыто́мілі
ж. апрыто́міла
н. апрыто́міла
Загадны лад
2-я ас. апрыто́м апрыто́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час апрыто́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)