су́пал
прыслоўе
| су́пал | - | - |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Скарачэннісупала́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| супала́тнік | супала́тнікі | |
| супала́тніка | супала́тнікаў | |
| супала́тніку | супала́тнікам | |
| супала́тніка | супала́тнікаў | |
| супала́тнікам | супала́тнікамі | |
| супала́тніку | супала́тніках |
Крыніцы:
супала́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| супала́тніца | супала́тніцы | |
| супала́тніцы | супала́тніц | |
| супала́тніцы | супала́тніцам | |
| супала́тніцу | супала́тніц | |
| супала́тніцай супала́тніцаю |
супала́тніцамі | |
| супала́тніцы | супала́тніцах |
Крыніцы:
супаліме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| супаліме́р | супаліме́ры | |
| супаліме́ра | супаліме́раў | |
| супаліме́ру | супаліме́рам | |
| супаліме́р | супаліме́ры | |
| супаліме́рам | супаліме́рамі | |
| супаліме́ры | супаліме́рах |
Крыніцы:
супаліме́рны
прыметнік, адносны
| супаліме́рны | супаліме́рная | супаліме́рнае | супаліме́рныя | |
| супаліме́рнага | супаліме́рнай супаліме́рнае |
супаліме́рнага | супаліме́рных | |
| супаліме́рнаму | супаліме́рнай | супаліме́рнаму | супаліме́рным | |
| супаліме́рны ( супаліме́рнага ( |
супаліме́рную | супаліме́рнае | супаліме́рныя ( супаліме́рных ( |
|
| супаліме́рным | супаліме́рнай супаліме́рнаю |
супаліме́рным | супаліме́рнымі | |
| супаліме́рным | супаліме́рнай | супаліме́рным | супаліме́рных | |
Крыніцы:
супалімерыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| супалімерыза́цыя | |
| супалімерыза́цыі | |
| супалімерыза́цыі | |
| супалімерыза́цыю | |
| супалімерыза́цыяй супалімерыза́цыяю |
|
| супалімерыза́цыі |
Крыніцы:
супа́лы
прыметнік, адносны
| супа́лы | супа́лая | супа́лае | супа́лыя | |
| супа́лага | супа́лай супа́лае |
супа́лага | супа́лых | |
| супа́ламу | супа́лай | супа́ламу | супа́лым | |
| супа́лы ( супа́лага ( |
супа́лую | супа́лае | супа́лыя ( супа́лых ( |
|
| супа́лым | супа́лай супа́лаю |
супа́лым | супа́лымі | |
| супа́лым | супа́лай | супа́лым | супа́лых | |
Крыніцы:
Су́панічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Су́панічы | |
| Су́паніч Су́панічаў |
|
| Су́панічам | |
| Су́панічы | |
| Су́панічамі | |
| Су́панічах |
су́пар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| су́пар | су́пары | |
| су́пара | су́параў | |
| су́пару | су́парам | |
| су́пара | су́параў | |
| су́парам | су́парамі | |
| су́пару | су́парах |
Крыніцы:
супарава́ць
‘супернічаць з кім-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| супару́ю | супару́ем | |
| супару́еш | супару́еце | |
| супару́е | супару́юць | |
| Прошлы час | ||
| супарава́ў | супарава́лі | |
| супарава́ла | ||
| супарава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| супару́й | супару́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| супару́ючы | ||
Крыніцы: