Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
гдеёжзклмнрстфхцчшэя-

мінарэ́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мінарэ́тны мінарэ́тная мінарэ́тнае мінарэ́тныя
Р. мінарэ́тнага мінарэ́тнай
мінарэ́тнае		 мінарэ́тнага мінарэ́тных
Д. мінарэ́тнаму мінарэ́тнай мінарэ́тнаму мінарэ́тным
В. мінарэ́тны (неадуш.)
мінарэ́тнага (адуш.)		 мінарэ́тную мінарэ́тнае мінарэ́тныя (неадуш.)
мінарэ́тных (адуш.)
Т. мінарэ́тным мінарэ́тнай
мінарэ́тнаю		 мінарэ́тным мінарэ́тнымі
М. мінарэ́тным мінарэ́тнай мінарэ́тным мінарэ́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мінаскіда́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мінаскіда́льнік мінаскіда́льнікі
Р. мінаскіда́льніка мінаскіда́льнікаў
Д. мінаскіда́льніку мінаскіда́льнікам
В. мінаскіда́льнік мінаскіда́льнікі
Т. мінаскіда́льнікам мінаскіда́льнікамі
М. мінаскіда́льніку мінаскіда́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

мінаскідны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мінаскідны́ мінаскідна́я мінаскідно́е мінаскідны́я
Р. мінаскідно́га мінаскідно́й
мінаскідно́е		 мінаскідно́га мінаскідны́х
Д. мінаскідно́му мінаскідно́й мінаскідно́му мінаскідны́м
В. мінаскідны́ (неадуш.)
мінаскідно́га (адуш.)		 мінаскідну́ю мінаскідно́е мінаскідны́я (неадуш.)
мінаскідны́х (адуш.)
Т. мінаскідны́м мінаскідно́й
мінаскідно́ю		 мінаскідны́м мінаскідны́мі
М. мінаскідны́м мінаскідно́й мінаскідны́м мінаскідны́х

Крыніцы: piskunou2012.

міната́ўр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. міната́ўр міната́ўры
Р. міната́ўра міната́ўраў
Д. міната́ўру міната́ўрам
В. міната́ўра міната́ўраў
Т. міната́ўрам міната́ўрамі
М. міната́ўры міната́ўрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Міната́ўр

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Міната́ўр Міната́ўры
Р. Міната́ўра Міната́ўраў
Д. Міната́ўру Міната́ўрам
В. Міната́ўра Міната́ўраў
Т. Міната́ўрам Міната́ўрамі
М. Міната́ўру Міната́ўрах

Крыніцы: piskunou2012.

мінатрыма́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мінатрыма́льнік мінатрыма́льнікі
Р. мінатрыма́льніка мінатрыма́льнікаў
Д. мінатрыма́льніку мінатрыма́льнікам
В. мінатрыма́льнік мінатрыма́льнікі
Т. мінатрыма́льнікам мінатрыма́льнікамі
М. мінатрыма́льніку мінатрыма́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

мінаха́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мінаха́скі мінаха́ская мінаха́скае мінаха́скія
Р. мінаха́скага мінаха́скай
мінаха́скае		 мінаха́скага мінаха́скіх
Д. мінаха́скаму мінаха́скай мінаха́скаму мінаха́скім
В. мінаха́скі (неадуш.)
мінаха́скага (адуш.)		 мінаха́скую мінаха́скае мінаха́скія (неадуш.)
мінаха́скіх (адуш.)
Т. мінаха́скім мінаха́скай
мінаха́скаю		 мінаха́скім мінаха́скімі
М. мінаха́скім мінаха́скай мінаха́скім мінаха́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

міна́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. міна́ецца міна́юцца
Прошлы час
м. міна́ўся міна́ліся
ж. міна́лася
н. міна́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

міна́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. міна́ю міна́ем
2-я ас. міна́еш міна́еце
3-я ас. міна́е міна́юць
Прошлы час
м. міна́ў міна́лі
ж. міна́ла
н. міна́ла
Загадны лад
2-я ас. міна́й міна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час міна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мінашука́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мінашука́льнік мінашука́льнікі
Р. мінашука́льніка мінашука́льнікаў
Д. мінашука́льніку мінашука́льнікам
В. мінашука́льнік мінашука́льнікі
Т. мінашука́льнікам мінашука́льнікамі
М. мінашука́льніку мінашука́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.