мінатрыма́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мінатрыма́льнік мінатрыма́льнікі
Р. мінатрыма́льніка мінатрыма́льнікаў
Д. мінатрыма́льніку мінатрыма́льнікам
В. мінатрыма́льнік мінатрыма́льнікі
Т. мінатрыма́льнікам мінатрыма́льнікамі
М. мінатрыма́льніку мінатрыма́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)