мінатрыма́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мінатрыма́льнік | мінатрыма́льнікі | |
мінатрыма́льніка | мінатрыма́льнікаў | |
мінатрыма́льніку | мінатрыма́льнікам | |
мінатрыма́льнік | мінатрыма́льнікі | |
мінатрыма́льнікам | мінатрыма́льнікамі | |
мінатрыма́льніку | мінатрыма́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)