Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

канфака́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. канфака́льнасць
Р. канфака́льнасці
Д. канфака́льнасці
В. канфака́льнасць
Т. канфака́льнасцю
М. канфака́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

канфака́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канфака́льны канфака́льная канфака́льнае канфака́льныя
Р. канфака́льнага канфака́льнай
канфака́льнае		 канфака́льнага канфака́льных
Д. канфака́льнаму канфака́льнай канфака́льнаму канфака́льным
В. канфака́льны (неадуш.)
канфака́льнага (адуш.)		 канфака́льную канфака́льнае канфака́льныя (неадуш.)
канфака́льных (адуш.)
Т. канфака́льным канфака́льнай
канфака́льнаю		 канфака́льным канфака́льнымі
М. канфака́льным канфака́льнай канфака́льным канфака́льных

Крыніцы: piskunou2012.

ка́нфар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́нфар ка́нфары
Р. ка́нфара ка́нфараў
Д. ка́нфару ка́нфарам
В. ка́нфар ка́нфары
Т. ка́нфарам ка́нфарамі
М. ка́нфары ка́нфарах

Крыніцы: piskunou2012.

канфа́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. канфа́рка
Р. канфа́ркі
Д. канфа́рцы
В. канфа́рку
Т. канфа́ркай
канфа́ркаю
М. канфа́рцы

Крыніцы: piskunou2012.

канфармацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канфармацы́йны канфармацы́йная канфармацы́йнае канфармацы́йныя
Р. канфармацы́йнага канфармацы́йнай
канфармацы́йнае		 канфармацы́йнага канфармацы́йных
Д. канфармацы́йнаму канфармацы́йнай канфармацы́йнаму канфармацы́йным
В. канфармацы́йны (неадуш.)
канфармацы́йнага (адуш.)		 канфармацы́йную канфармацы́йнае канфармацы́йныя (неадуш.)
канфармацы́йных (адуш.)
Т. канфармацы́йным канфармацы́йнай
канфармацы́йнаю		 канфармацы́йным канфармацы́йнымі
М. канфармацы́йным канфармацы́йнай канфармацы́йным канфармацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

канфарма́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канфарма́цыя канфарма́цыі
Р. канфарма́цыі канфарма́цый
Д. канфарма́цыі канфарма́цыям
В. канфарма́цыю канфарма́цыі
Т. канфарма́цыяй
канфарма́цыяю		 канфарма́цыямі
М. канфарма́цыі канфарма́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

канфармі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. канфармі́зм
Р. канфармі́зму
Д. канфармі́зму
В. канфармі́зм
Т. канфармі́змам
М. канфармі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канфармі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канфармі́ст канфармі́сты
Р. канфармі́ста канфармі́стаў
Д. канфармі́сту канфармі́стам
В. канфармі́ста канфармі́стаў
Т. канфармі́стам канфармі́стамі
М. канфармі́сце канфармі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канфармі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канфармі́стка канфармі́сткі
Р. канфармі́сткі канфармі́стак
Д. канфармі́стцы канфармі́сткам
В. канфармі́стку канфармі́стак
Т. канфармі́сткай
канфармі́сткаю		 канфармі́сткамі
М. канфармі́стцы канфармі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

канфармі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канфармі́сцкі канфармі́сцкая канфармі́сцкае канфармі́сцкія
Р. канфармі́сцкага канфармі́сцкай
канфармі́сцкае		 канфармі́сцкага канфармі́сцкіх
Д. канфармі́сцкаму канфармі́сцкай канфармі́сцкаму канфармі́сцкім
В. канфармі́сцкі (неадуш.)
канфармі́сцкага (адуш.)		 канфармі́сцкую канфармі́сцкае канфармі́сцкія (неадуш.)
канфармі́сцкіх (адуш.)
Т. канфармі́сцкім канфармі́сцкай
канфармі́сцкаю		 канфармі́сцкім канфармі́сцкімі
М. канфармі́сцкім канфармі́сцкай канфармі́сцкім канфармі́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.