Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

суро́дзічка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суро́дзічка суро́дзічкі
Р. суро́дзічкі суро́дзічак
Д. суро́дзічцы суро́дзічкам
В. суро́дзічку суро́дзічак
Т. суро́дзічкай
суро́дзічкаю		 суро́дзічкамі
М. суро́дзічцы суро́дзічках

Крыніцы: piskunou2012.

суро́дзічны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суро́дзічны суро́дзічная суро́дзічнае суро́дзічныя
Р. суро́дзічнага суро́дзічнай
суро́дзічнае		 суро́дзічнага суро́дзічных
Д. суро́дзічнаму суро́дзічнай суро́дзічнаму суро́дзічным
В. суро́дзічны (неадуш.)
суро́дзічнага (адуш.)		 суро́дзічную суро́дзічнае суро́дзічныя (неадуш.)
суро́дзічных (адуш.)
Т. суро́дзічным суро́дзічнай
суро́дзічнаю		 суро́дзічным суро́дзічнымі
М. суро́дзічным суро́дзічнай суро́дзічным суро́дзічных

Крыніцы: piskunou2012.

суро́дзічны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суро́дзічны суро́дзічная суро́дзічнае суро́дзічныя
Р. суро́дзічнага суро́дзічнай
суро́дзічнае		 суро́дзічнага суро́дзічных
Д. суро́дзічнаму суро́дзічнай суро́дзічнаму суро́дзічным
В. суро́дзічны (неадуш.)
суро́дзічнага (адуш.)		 суро́дзічную суро́дзічнае суро́дзічныя (неадуш.)
суро́дзічных (адуш.)
Т. суро́дзічным суро́дзічнай
суро́дзічнаю		 суро́дзічным суро́дзічнымі
М. суро́дзічным суро́дзічнай суро́дзічным суро́дзічных

Крыніцы: piskunou2012.

суро́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суро́днік суро́днікі
Р. суро́дніка суро́днікаў
Д. суро́дніку суро́днікам
В. суро́дніка суро́днікаў
Т. суро́днікам суро́днікамі
М. суро́дніку суро́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

суро́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суро́к суркі́
Р. сурка́ сурко́ў
Д. сурку́ сурка́м
В. сурка́ сурко́ў
Т. сурко́м сурка́мі
М. сурку́ сурка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суро́кі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. суро́кі
Р. суро́каў
Д. суро́кам
В. суро́кі
Т. суро́камі
М. суро́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Суро́мшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Суро́мшчына
Р. Суро́мшчыны
Д. Суро́мшчыне
В. Суро́мшчыну
Т. Суро́мшчынай
Суро́мшчынаю
М. Суро́мшчыне

суро́чаная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. суро́чаная суро́чаныя
Р. суро́чанай суро́чаных
Д. суро́чанай суро́чаным
В. суро́чаную суро́чаных
Т. суро́чанай
суро́чанаю		 суро́чанымі
М. суро́чанай суро́чаных

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

суро́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. суро́чанне
Р. суро́чання
Д. суро́чанню
В. суро́чанне
Т. суро́чаннем
М. суро́чанні

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

суро́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суро́чаны суро́чаная суро́чанае суро́чаныя
Р. суро́чанага суро́чанай
суро́чанае		 суро́чанага суро́чаных
Д. суро́чанаму суро́чанай суро́чанаму суро́чаным
В. суро́чаны (неадуш.)
суро́чанага (адуш.)		 суро́чаную суро́чанае суро́чаныя (неадуш.)
суро́чаных (адуш.)
Т. суро́чаным суро́чанай
суро́чанаю		 суро́чаным суро́чанымі
М. суро́чаным суро́чанай суро́чаным суро́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.