ку́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ку́ль | кулі́ | |
| куля́ | кулёў | |
| кулю́ | куля́м | |
| ку́ль | кулі́ | |
| кулём | куля́мі | |
| кулі́ | куля́х |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
СкарачэнніКу́ль
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ку́ль | |
| Куля́ | |
| Кулю́ | |
| Ку́ль | |
| Кулё́м | |
| Кулі́ |
ку́льба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ку́льба | ку́льбы | |
| ку́льбы | ку́льб ку́льбаў |
|
| ку́льбе | ку́льбам | |
| ку́льбу | ку́льбы | |
| ку́льбай ку́льбаю |
ку́льбамі | |
| ку́льбе | ку́льбах |
Крыніцы:
кульба́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кульба́ка | кульба́кі | |
| кульба́кі | кульба́к | |
| кульба́цы | кульба́кам | |
| кульба́ку | кульба́кі | |
| кульба́кай кульба́каю |
кульба́камі | |
| кульба́цы | кульба́ках |
Крыніцы:
Кульба́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Кульба́кі | |
| Кульба́к Кульба́каў |
|
| Кульба́кам | |
| Кульба́кі | |
| Кульба́камі | |
| Кульба́ках |
кульба́чаны
прыметнік, адносны
| кульба́чаны | кульба́чаная | кульба́чанае | кульба́чаныя | |
| кульба́чанага | кульба́чанай кульба́чанае |
кульба́чанага | кульба́чаных | |
| кульба́чанаму | кульба́чанай | кульба́чанаму | кульба́чаным | |
| кульба́чаны ( кульба́чанага ( |
кульба́чаную | кульба́чанае | кульба́чаныя ( кульба́чаных ( |
|
| кульба́чаным | кульба́чанай кульба́чанаю |
кульба́чаным | кульба́чанымі | |
| кульба́чаным | кульба́чанай | кульба́чаным | кульба́чаных | |
Крыніцы:
кульба́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
| кульба́чаны | кульба́чаная | кульба́чанае | кульба́чаныя | |
| кульба́чанага | кульба́чанай кульба́чанае |
кульба́чанага | кульба́чаных | |
| кульба́чанаму | кульба́чанай | кульба́чанаму | кульба́чаным | |
| кульба́чаны ( кульба́чанага ( |
кульба́чаную | кульба́чанае | кульба́чаныя ( кульба́чаных ( |
|
| кульба́чаным | кульба́чанай кульба́чанаю |
кульба́чаным | кульба́чанымі | |
| кульба́чаным | кульба́чанай | кульба́чаным | кульба́чаных | |
Крыніцы:
ку́льбачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ку́льбачка | ку́льбачкі | |
| ку́льбачкі | ку́льбачак | |
| ку́льбачцы | ку́льбачкам | |
| ку́льбачку | ку́льбачкі | |
| ку́льбачкай ку́льбачкаю |
ку́льбачкамі | |
| ку́льбачцы | ку́льбачках |
Крыніцы:
кульба́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кульба́чка | кульба́чкі | |
| кульба́чкі | кульба́чак | |
| кульба́чцы | кульба́чкам | |
| кульба́чку | кульба́чкі | |
| кульба́чкай кульба́чкаю |
кульба́чкамі | |
| кульба́чцы | кульба́чках |
Крыніцы:
Кульба́чына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Кульба́чына | |
| Кульба́чына | |
| Кульба́чыну | |
| Кульба́чына | |
| Кульба́чынам | |
| Кульба́чыне |